USA Vacation

USA vacations | Oklahoma 2009

20-12-2008 Almere

Wij werden zojuist door de KLM gebeld, onze vlucht, gepland voor de 21ste is geannuleerd. Wij worden omgeboekt naar de 22ste.

21-12-2008 Almere | De route

X
De route

  • A - Dallas TX
  • B - Oklahoma City OK
  • C - Amarillo TX
  • D - Las Cruces NM
  • E - Tucson AZ
  • F - Yuma AZ
  • G - San Diego CA
  • H - Covina CA
  • I - Palm Springs CA
  • J - Las Vegas NV
  • K - Flagstaff AZ
  • L - Tucson AZ
  • M - El Paso TX
  • N - Sweetwater TX
  • O- Dallas TX

22-12-2008 Almere ⇉ Dallas, Texas

Vroeg op, want we moesten om 7.30 op Schiphol zijn. Bob en Corine waren zo lief om ons naar Schiphol te brengen. Geen files, dus al om 7.15 op het vliegveld aangekomen. Inchecken ging snel, want we vliegen businessclass en dan check je ook bij deze balie in, waar het veel rustiger is dan bij de economy incheckbalie. Nog even de winkeltjes bezocht en toen naar de KLM businesslounge, waar we koffie hebben gedronken en een broodje hebben gegeten. Daarna door de douane om onze spulletjes te laten checken. Toen ik door het poortje liep, ging de bel af en moest ik worden gefouilleerd. Gelukkig heb ik niets op mijn kerfstok en mocht doorlopen. Toen naar gate D7, waar al flinke rijen stonden. We zijn maar gaan zitten, geen zin om in de rij aan te sluiten. In de businessclass zitten we op rij 2 stoelen A en B en het was heerlijk rustig, niet alle stoelen waren bezet. We vertrokken redelijk op tijd, 10.20 uur. De reis zou 10 uur en 10 minuten duren, dus we hadden wat in het vooruitzicht. Maar goed, we zitten heerlijk relaxt en worden verwend met allerlei lekkers. Het begon al met champagne, tenmninste ik en Ron een gingerale, waarbij lekkere noten werden geserveerd. Het eten komt van Sergio Hermans van 3sterrenrestaurant Oud Sluis te Sluis, dus dat is niet verkeerd. We kregen als voorgerecht een krabtaartje, wat erg smakelijk was. Ik uiteraard een lekker wijntje erbij. Daarna had Ron zalm met sojaboter, venkel en kool. Ik had langzaam gegaarde kipfilet met fondantaardappeltjes (nooit van gehoord) en erwtenpuree. Daarbij een heerlijke rode wijn. De zalm was niet bijzonder, mijn kipfilet was redelijk maar we vonden het geen 3sterrenkok waardig. Daarna films gekeken, ik naar Sex and the City en Ron een ander film. Ik vond het een leuke film en Ron geloof ik ook. Geprobeerd wat te slapen, maar omdat het nog dag was ging dat niet zo makkelijk. Ik heb denk ik hooguit een uurtje geslapen en Ron niet veel meer. Toen kregen we weer eten, zo'n anderhalf uur voor de landing. Dit keer vonden we het lekkerder, vooraf een gerookte kipsalade met een lekkere saus en kerstomaatjes. Daarna hadden we vegetarische couscous met dadels, pruimen, kikkererwten, abrikozen etc., alles op Marokkaanse wijze.Als dessert een soort vanillevla met pistachenootjes en iets van appel of abrikoos. Ook weer die lekkere rode wijn erbij gedonken. We landen om 13.40, dus iets voor op schema. Helaas duurde het bij Immigration erg lang, omdat mijn vingerafrdukken niet in het systeem voorkwamen, wat vreemd is omdat we wel vaker in de USA komen. Bij onze vorige trip hadden we dit probleem ook, maar nu duurde het wel erg lang voordat we verder mochten, bijna drie kwartier. Toen naar Hertz om onze auto op te halen. Dit ging ook niet van een leien dakje, want de Pontiac die voor ons klaar stond, had geen Ipodaansluiting. En bijna vier weken zonder onze eigen muziek kunnen we niet. Om een ander auto gevraagd, uiteindelijk kregen we toen een Mazda 5, een soort SUV. Bij nader inzien ook geen goede keuze, we gaan morgen proberen hem terug te brengen.

Hotel: La Quinta Grand Prairie

23-12-2008 Dallas, Texas ⇉ Oklahoma City, Oklahoma

X
The Bass Pro ShopWe waren behoorlijk moe van de reis, dat bleek wel, geslapen van 20:00 tot 6:00. Dus redelijk vroeg op weg naar Oklahoma City. Het is koud en mistig. Maar gelukkig voor Bou konden we toch al gauw een Macy's door de mist heen ontdekken. Bij een Hallmarkwinkel nog leuke kerstkaarten gekocht (alvast voor volgend jaar). Rond een uur of drie bij ons hotel aangekomen, even opgefrist en toen naar Bricktown getrokken, dat moet het uitgaanscentrum zijn. Bij toeval ontdekten wij een Bass Pro Store. Een gigantische winkel speciaal gericht op het outdoorgebeuren, qua vloeroppervlak te vergelijken met de Hanos ofzo. Rijen vol met hengels, dobbers, en weet ik nog meer, alleen voor het vissen en een heleboel thermokleding, zaken om te kamperen, bergbeklimmen en uiteraard voor de jacht. Een gigantische hoeveelheid geweren, pistolen en revolvers, schappen vol met munitie en nog veel meer van dat gevaarlijke spul. Het lag daar zo voor het grijpen, een hele belevenis. Daarna zijn we gaan eten bij de Crabhouse, zag er gezellig uit maar het eten was niet lekker. De garnalen en de krab waren nogal droog, dus hier zien ze ons niet meer. Daarna nog naar de Botanical Gardens gereden, waar de bomen heel mooi waren versierd met kerstverlichting in allerlei kleuren. Een leuk gezicht. Toen terug naar het hotel, het was behoorlijk koud en we waren moe.Weer vroeg gaan slapen, maar we werden om 11.00 uur al weer wakker door een alarm en later nog eens ene keer. 's-Morgens bij de receptie gevraagd waarom dat was. Het meisje zei dat de waterleiding voor de sprinklerinstallatie was geknapt doordat deze bevroren was en daarom ging het alarm af. Al met al dus niet erg lekker geslapen.

Hotel: La Quinta Oklahoma City

24-12-2008 Oklahoma City, Oklahoma | Oklahoma City Monument

X
Oklahoma City MonumentPrachtig weer vandaag, strak blauwe lucht maar wel koud. Eerst naar de supermarkt gereden om nog een paar boodschappen te doen en nog even naar Hertz om te vragen of er nog een auto was vrijgekomen, maar dat was niet het geval, helaas! We zijn naar het Glass Mountains State Park gegaan, ca. twee en een half uur noordwaarts. Het was een mooie weg er naar toe en toen we er aan kwamen leek het park niet erg groot. We waren er nogal snel uitgekeken maar de mountains waren wel mooi. Daarna een andere route richting Oklahoma City genomen, via Enid en daarna een kleine we langs de snelweg genomen, ik dacht de I 74. Eerst naar het hotel om een beetje bij te komen en toen naar Oklahoma City om nog wat interessante dingen te bekijken. Eerst naar het Oklahoma City Monument, waar 13 jaar geleden Tim McAffee een bom plaatste waarbij heel veel slachtoffers vielen. Het bestond uit twee grote, hoge platte platen. Een licht van kleur waar 9:01 op stond, en aan de andere kant een zwarte plaat waar 9:03 op stond. Dit is de tijd waarop de aanslag plaatsvond. Daartussen een grote vijver (althans dat leek het) want het was nie diep. Aan een zijkant was ook nog een museum wat zich prachtig weerspiegelde in het water, want het was nog steeds prachtig weer. Aan de ander zijkant was een veld waar alle slachtoffers zijn begraven. Voor ieder slachtoffer was er een stoel, welke bestond uit een glazen onderkant en de rugleuing was volgens mij van staal of iets dergelijks. De naam van het slachtoffer stond vermeld op de stoel en de zon scheen prachtig door de glazen onderkant. We vonden het een heel indrukwekkend monument en hadden het niet willen missen. Aan de straatkant stonden aan weerszijden van de zwarte plaat hekken waar mensen knuffels, brieven, foto's en dergelijke hadden opgehangen. Hierna zijn we nog even naar de Bass Pro winkel gereden om nog wat te filmen, Ron wilde graag de geweren op de film hebben en dat is gelukt. Inmiddels hadden we honger gekregen en zijn toen bij de Red Lobster gaan eten. Het smaakte stukken beter dan gisteren, gelukkig. Weer op tijd naar bed want moe.

Hotel: La Quinta Oklahoma City

25-12-2008 Oklahoma City, Oklahoma ⇉ Amarillo, Texas

X
The Big Texan SteakhouseVandaag gaan we naar Amarillo, Texas. Dit is ongeveer vier uur rijden maar we willen stukken Route 66 nemen, wat een kleinere weg is en dus langer zal duren. Zo gezegd zo gedaan, het was leuk. Ook weer heel mooi weer vandaag, dus boffen we wederom. We zijn door El Reno gegaan, een leuk stadje maar wel heel veel vergane glorie. Hierna naar Weatherton,waar Lucille's Diner is gevestigd. Een opgeknapt 50-er jaren restaurant wat helaas gesloten was vanwege Kerstmis. Verder was hier niet veel te doen dus toen naar Clinton gereden. Daar even foto's gemaak van het Route 66 museum, welke ook dicht was. Rond een uur of vier in Amarillo aangekomen, waar we eerst even langs de Big Texan Steak House zijn gegaan om te kijken of deze wel open was. Dit was gelukkig het geval, hoefden tenminste geen bamisoep op de hotelkamer te nuttigen. Om een uur of zeven zijn we gaan eten, het was druk dus moesten we even wachten. Lekker gegeten, we hadden een 6 oz. biefstuk, ik met salade vooraf en Ron met coleslaw en dikke omafrieten erbij. Lekker een glas wijn genomen, want Kerst zonder wijn kan natuurlijk niet. Er werken ontzettend veel mensen die af en aan lopen met gigantische bladen vol, heel leuk om te zien. Weer vroeg gaan slapen, we voelden ons allebei niet zo lekker. Deze Kerst was heel anders dan andere jaren maar niet minder leuk, misschien nog wel leuker.

Hotel: LQ Amarillo East Airport

26-12-2008 Amarillo, Texas ⇉ Las Cruces , New Mexico | White Sands

X
White SandsOp naar Las Cruces. Wij besluiten de I-10 te vermijden en nemen daarom de binnenwegen. Veel leuker, je ziet nog eens wat en je komt de gekste dingen tegen. Deze keer was het een pistache farm, een komplete uitleg over de nootjes, van de boom tot in het zakje, welke uiteraard in de aangrenzende shop te proeven en te koop waren. White Sands staat vandaag ook nog op het programma, Helaas is het niet zo blauw als dat het 4 jaar geleden was, maar het is in ieder geval droog en zonnig. Het blijft fascinerend. Alsof je in mooie rulle sneeuw loopt zonder dat het blub en vies wordt.
's Avonds in het hotel een mailtje gestuurd naar Al Perry om te vragen of hij nog ergens optreedt in Tucson, op het internet kon ik niets vinden. Tot mij grote verbazing kreeg ik min of meer direct antwoord van hem... Hij zou zaterdag op een private party optreden, en wij waren welkom !!!
Cracker Barrel is vanavond aan de beurt, Rice en Chicken en Konijnenvoer met bacon, cheddar en ei, en ieder een reuze glas Orange Juice.

Hotel: La Quinta Las Cruces

27-12-2008 Las Cruces, New Mexico ⇉ Tucson, Arizona | Chiricahua National Monument

X
Chiricahua National MonumentVandaag is de bedoeling dat wij vertrekken naar Tucson, maar helaas voelt Bou zich niet lekker, maagkrampen, misselijk. Even contact gezocht met het thuisfront en na overleg met Lindy en Tjiauw met een boodschapenlijstje naar de Walgreens. Helaas pindakaas, de bestelde zaken zijn alleen op recept. We moeten maar even aanzien, als het niet gauw verbetert zullen we de dokter maar opzoeken. Na een bezoek aan het toilet en een hazeslaapje, knapte ze iets op en wilde ze wel richting Tucson vertrekken.
Op de I-40 was het behoorlijk druk, leek zelfs een beetje op een heuse file. Er waren diverse ongelukken gebeurd, werd ons later verteld en de weg was tijdelijk geheel afgesloten geweest. Plan was om het Chiricahua National Monument onderweg te bezoeken, maar door eerst die beslommeringen met Bou en daar bovenop nog het oponthoud door het drukke verkeer, werd het al behoorlijk laat. Het was pas tegen half vier dat we daar aankwamen, en aangezien het daar behoorlijk had gesneeuwd was het ook nog eens behoorlijk glibberig geworden. Daardoor kwamen wij niet verder dan het Visitors Centre. Daar kregen we toch nog wel een behoorlijke indruk van het natuurschoon.
Tegen 6 uur kwamen we in Tucson aan. Helaas een berichtje van Al Perry dat de party waar hij zou opteden was gecancelled. Wel wil hij morgen met ons afspreken om elkaar te ontmoeten en hij heeft een nieuwe CD voor mij. Ben benieuwd.
Eigenlijk is het beter zo, Bou is direct in bed gekropen en slaapt als een roos. Ik heb het maar met de bamisoep gedaan die eerste kerstdag is blijven liggen.

Hotel: La Qunta Tucson West Star

28-12-2008 Tucson, Arizona | Eten met Al Perry

X
San Xavier MissionEen stralend blauwe lucht, dat belooft veel goeds. Gelukkig gaat het met Bou ook een stuk beter. Ze heeft wel 12 uur liggen ronken. Eerst naar de San Xavier Mission om wat foto's te nemen, want 4 jaar geleden stond deze in de steigers. Daar aangekomen bleek dat in ieder geval de linkerzijde klaar is en dat alle steigers aan de voorkant waren verdwenen. Prachtig gerestaureerd, en bovendien strak blauwe hemel, dus dat contrasteert mooi met het smetteloze wit. Daarna even langs Hertz, dat ligt toch op de route naar het Saguaro park, wat onze volgende bestemming is. Die Mazda begint toch wel te vervelen, gelukkig lukte het hier wel. We rijden nu weer in een Mercury Milan, net als de vorige keer. On the road naar de Lucky Luke cactussen vonden wij onderweg nog The Food City,een soort grote Albert Heijn, maar dan op z'n Mexicaans. Aangezien Bou het toch nog niet aan dorst om een lunch naar binnen te werken, heb ik hier maar 2 churro's gekocht, ook lekker.Nu dan toch naar de cactussen. Ondanks dat we hier al waren geweest, was het toch weer een fantastische ervaring, de foto's spreken voor zich. Hierna naar het Congress Hotel gegaan, waar Al Perry vaak optreed. Er zit ook een leuk restaurant, Cup Cafe, waar we vanavond wel willen eten. Hierna nog naar El Presidio Historic District en El Barrio Historic District geweest, waar mooie gebouwen en huizen staan. Even terug naar het hotel om een middagdut te doen en daarna hebben we met Al Perry afgesproken om samen wat te eten. Ik stelde eerst the Cup Cafe van Het Congress Hotel voor, maar ik bemerkte dat Al dat niet zo prettig vond. Volgens hem was dat de plek voor fancy food voor yuppen. Hij stelde La Indita voor, een Mexicaan. Geen spekkie voor mijn bekkie, maar ja je moet er wat voor over hebben om met The Legend of Tucson aan tafel te mogen zitten. Al blijkt een fantastisch sympatieke kerel te zijn. Hij bracht zijn nieuwste CD en een XMas verzamelaar van diverse artiesten uit Tucson voor mij mee en gedurende het verdere verloop van de avond beloofde hij mij nog veel meer unieke zaken. Die gaat hij straks nog voor mij opsporen, branden etc. Morgenochtend gaan wij die bij hem thuis ophalen.

Hotel: La Qunta Tucson West Star

29-12-2008 Tucson, Arizona ⇉ Yuma, Arizona | Organ Pipe Cactus

X
Organ Pipe CactusZoals afgesproken eerst even langs Al. Hij woont in een heel klein huisje in z'n up temidden van platen, cd's, platen , cd's en platen. Hij heeft zowat de hele nacht voor mj zitten zoeken en te branden. Werkelijk unieke zaken kwamen te voorschijn. Zelfs voor hem, er kwam nog een door hem volledig vergeten studio sessie te voorschijn. Daarna dan toch onderweg. Eerst naar de Organ Pipe Cactussen. Er is maar één plaats op de wereld waar deze groeien en dat is iets ten zuiden van Gila Bend tegen de Mexicaanse grens. Het weer was weer prachtig, zonnig en ca. 20 graden, dus we boffen weer. Het park vonden we net als de vorige keer ook weer mooi. Er is een 21 mijl lange one way dirt road die ons door het park voerde. Hier was het gelukkig niet zo heel erg druk. Het was inmiddels half drie geworden en we hadden nog niet gelunched. Ik had nog steeds geen honger maar Ron kreeg wel trek, toen maar even bij McDonalds gestopt. Paar kipnuggets gegeten en toen op weg naar San Diego over de I8. San Diego zouden we niet meer halen dus besloten om in Yuma bij een Holiday Inn Express te gaan slapen, hier is namelijk geen La Quintahotel. Het is een splinternieuw hotel met een mooie kamer. Nog wat soep naar binnengewerkt, wat gelezen en ik ben vroeg gaan slapen, ben nog steeds niet de oude. Al stuurde ondrweg nog een berichtje of we even onze hoteladressen konden mailen. Dan zou hij er voor zorgen dat er in ieder hotel weer wat muziek voor ons ligt. Het is een hele aardige vent en vond het kennelijk leuk om ons te ontmoeten.

Hotel: Holiday Inn Express Yuma

30-12-2008 Yuma, Arizona ⇉ San Diego, California | Point Loma

X
Mist gordijnVandaag gaan we San Diego en misschien nog naar Tijuana, net over de Mexicaanse grens. We zijn eerst naar Point Loma gegaan, het schijnt dat je daar walvissen kunt spotten. Het was wederom een prachtige dag, alleen voelde Ron zich vandaag niet zo lekker, terwijl ik gelukkig voor het eerst sinds drie dagen weer wat lekkerder in mijn velletje zat. Dus reed ik het grootste gedeelte van de dag, kon Ron een beetje slapen onderweg. Bij Point Loma aangekomen waar het prachtig was. Eerst naar het visitorcenter om een stempel voor ons Nationale Parkenpas te halen; we hebben overigens inmiddels heel wat stempels vergaard deze vakantie. We zijn naar het standbeeld van Juan Rodriguez Cabrillo gelopen, een Portugees die in 1542 als eerste Europeaan voet aan wal zette in Californie. Foto's gemaakt en gefilmd en ook van het prachtige uitzicht over de baai waar San Diego aan ligt. Daarna ben ik gaan lopen naar het punt waar je walvissen kunt zien, maar helaas.... Er is ook nog een vuurtoren waar je in kon, het was een leuke wandeling. Ron heeft intussen geslapen en was gelukkig ietsje opgeknapt. Daarna zijn we de weg naar beneden gereden, waar het ook weer heel mooi was. Plotseling kwam er een heel mistgordijn opzetten, van zon zaten we opeens in de mist. Gefilmd en gefotografeerd, hopelijk kunnen we het goed terugzien want het was heel enerverend gezicht. Hierna ingechecked in ons hotel in Chula Vista, zo'n 15 mijl zuidelijk van San Diego. Even uitgerust en toen naar Las Americas Outlet vlakbij de Mexicaanse grens. Slotjes bijgekocht voor ons koffers bij Samsonite, een riem voor Ron bij Tommy en een ochtendjasje bij Jockey voor mij. Mijn oude had in een hotel ergens in het begin per ongeluk achtergelaten. Gegeten in het Foodcourt, Ron orange chicken en beef met broccoli en ik een tunasandwich van de Subway. Daarna in de mist naar ons hotel teruggereden, gelukkig was het niet zo ver.

Hotel: La Quinta Chula Vista

31-12-2008 San Diego, California ⇉ Covina, California | Coronado Hotel

X
Coronado HotelVandaag gaan we naar Anke, maar eerst nog naar downtown San Diego. Eerst via een hele hoge brug met prachtig uitzicht naar hotel Coronado gereden, wat op een schiereiland ligt. Hier is ooit de film Some like it hot opgenomen in de vijftiger jaren. Prachtig gebouw en we hadden alweer heel mooi weer, dus een blauwe achtergrond, leuk voor de film en foto's. Ook nog binnen geweest, het is een heel chique hotel. Hiernad naar downtown gereden, we wilden wat mooie gebouwen zien in de 5th street, maar we kwamen niet veel verder dan wat ontzettend leuke kledingzaken. Ik heb een lekker vestje met capuchon gekocht en bij een andere winkel een hele kekke zwarte jas voor het voor- en najaar, een hele leuke blote jurk met grote stippen in allerlei felle kleuren, een rood bloesje met korte mouwtjes en een rood/zwart geblokte ceintuur. Gelukkig toch nog wat foto's kunnen maken en filmen, deze 5th avenue is een hele mooie straat. We hadden tegen Anke gezegd dat we rond 4 uur bij haar wilden zijn en het was al half twee, dus moesten we voortmaken. We hadden echter honger en gingen maar even lunchen bij Cremerie Chocolat, een Italiaan. We namen een flatbread met tomaat en mozzarella en bruschetta met tomaat en parmezaan, het smaakte goed. Ron een perensap en ik een cappuchino erbij. Daar nog getankt en uiteindelijk reden we pas om half drie uit San Diego weg. Het was ontzetten druk onderweg, dus om hald vier maar even naar Anke gebeld dat we in de file zaten. Pas over vijven aangekomen maar ze waren blij om ons te zien. Anke heeft een prachtig huis en heel smaakvol ingericht; we hebben een eigen slaapkamer en delen de badkamer met Joyce en Alex. Kennisgemaakt met Alex want hem hadden we nog niet ontmoet. Even opgefrist en rond een uur of half acht gingen we naar het huis van Hok, zo'n tien minuten verderop. Alle neven en nichten wonen dicht bij elkaar en ze zien elkaar dan ook regelmatig. Het was leuk om iedereen na zes jaar weer te zien, maar oom Tong herkende ons niet echt, denk ik. Oeke was er de vorige keer niet bij maar nu wel, dus was het leuk om ook met haar kennis te maken. Hong, Siu Li, Janice en Joan kwamen vanuit Huntington Beach speciaal voor ons over en van hen kreeg ik een hele lekkere wijn. We hebben een groepsfoto gemaakt en Anke heeft op de achterkant alle namen vermeld zodat we weten wie iedereen is, ook leuk voor het thuisfront. Ik kreeg van de gastvrouw nog een hele mooie ketting verpakt in een prachtig rood beschilderd houten doosje. Iedereen had wat te eten meegenomen en het smaakte allemaal heerlijk en het was reuze gezellig. Voor twaalf uur waren we alweer thuis, het echte nieuwjaar is voor hun het Chinese nieuwjaar, dat wordt ergens in februari gevierd. Maar desalniettemin was het toch een hele leuke avond en hebben we genoten. Nog even nagepraat en toen naar bed.

Hotel: hotel Anke

01-01-2009 Covina, California | Walvis spotten??

X
Dana PointVandaag gaan we met Gwan en Lani naar Dana Point om walvissen te spotten, tenminste ik, want de anderen willen niet de op de boot. De boot van twaalf uur was al weg, dus zou ik de boot van twee uur nemen. Eerst geluncht aan de haven, Lani nam mahi-mahi (vis), Gwan een cheeseburger, Ron garnalen en ik een tunasandwich. Het smaakte heerlijk en we zaten lekker in het zonnetje. Om twee vertrok de boot en er vlogen steeds meeuwen met ons mee, een leuk gezicht. Het weer werd jammer genoeg steeds grijzer en ik was blij dat ik een jasje van Lani aan had getrokken, want het was behoorlijk koud. Ik zat op het bovendek maar met mijn capuchon op was het wel te doen. We vaarden al een uur en er was nog steeds geen walvis te bekennen, wel onderweg wat zeeleeuwen op een soort van boei gezien. Intussen was ik bij een vrouw alleen gaan zitten en we raakten aan de praat. Ze heet Jackie en woont in Anaheim en elke eerste januari doet ze dit tripje. Ze vertelde dat ze twee keer was getrouwd maar nu weer single is. Ze heeft drie zoons en een dochter en heeft kleinkinderen en zelfs een achterkleinkind. Ze zag er verbazingwekkend goed uit en reist heel veel. Haar favorieten zijn Afrika en Azie. Ze was wel eens in Europa geweest maar nooit in Nederland. De tijd vloog om door ons geklets maar nog steeds geen walvissen. Op een gegeven moment werd er door de kapitein gezegd dat er dolfijnen waren en inderdaad, we zagen er een aantal. Ik heb ze gefilmd, hoop dat ze er goed op staan want het was nog steeds erg grijs buiten. Rond vier uur waren we weer aan wal en kreeg iedereen een nieuw kaartje voor een andere keer. Want dat is hun policy, als je geen walvis ziet krijg je een herkansing. Om vijf uur weer terug bij Anke, beetje gekletst en met Joyce naar Movado horloges gekeken op internet. Ze wil er eentje aanschaffen en Ron vertelde dat ik ook Movado horloges heb. Daarna zouden we gaan eten bij een Chinees restaurant, genaamd Din Tai Fung in Arcadia, zo'n twintig minuten rijden. We gingen pas laat omdat het een heel geliefd restaurant is en Anke dacht dat het dan wat rustiger zou zijn. Maar helaas, er stond nog een flinke rij en het zou nog wel een half uur duren voordat we aan tafel konden. Tijdens het wachten konden we zien hoe de dumplings werden gemaakt. Er stonden ongeveer 15 Mexicanen verschrikkelijk hard te werken; de maakte balletjes van deeg, de ander maakte er plakjes van en weer een ander vulde deze plakjes, het was een leuk gezicht. Het was het wachten wel waard, alles smaakte heerlijk. We hadden dumplings met garnalen, vlees en groenten, allemaal gestoomd, dus niet machtig. Er was ook nog een hot & spicy soup en chinese thee. Als dessert hadden we red bean dumplings, de eerste hap smaakte vreemd maar daarna was het lekker. Nog even naar de Chines bookstore gegaan waar ze buiten boeken ook nog allerlei leuke en mooie kopjes, borden etc. verkochten, het was sale dus heb ik ook nog wat leuks gekocht. Om 11 uur weer thuis en daarna naar bed, we waren doodmoe.

Hotel: Hotel Anke

02-01-2009 Covina, California

X
In 'n Out burgersVandaag zijn we met Joyce naar de Best Buy gegaan, een winkel in electronica. Ron heeft een statiefje en een microfoon voor de filmcamera gekocht en nog een geheugen. Hierna zijn we naar de Home Goods gegaan, een gigantische winkel met allerlei spulletjes voor in huis. Twee grote badhanddoeken, kerstkaarten en chocolade van Neuhaus gekocht. Inmiddels was het lunchtijd geworden dus zijn we naar de In n Out gegaan om hamburgers te eten. Ik voor het eerst van mijn leven aan de hamburger en ik moet zeggen, het viel niet tegen. De familie vind deze het allerlekkerst, beter dan die van McDonalds en Ron moest dat beamen. Voor Joyce was het ook ongeveer 10 jaar geleden dat zij er eentje at, zij is ook niet zo van de fastfood maar het smaakte haar ook goed. We hadden met Anke bij de TJ Max afgesproken, ook een soort zaak als de Home Goods. Deze winkel was echter veel rommeliger en had ook kleding. Ik vond er wel een reisstijltangetje voor slechts $ 15,00 en een lekkere borstel. Joyce had een mooie tas van het Italiaanse merk Margot gekocht, een merk wat ik niet ken. Toen eerst naar huis om de spullen te brengen en daarna met 1 auto naar Pasadena gereden. Anke en Nelson willen een oud huis opknappen en dan weer verkopen, net zoals in het programma van HGTV waar ik altijd graag naar kijk. Ze hadden van de makelaar een nieuw adres opgekregen en daar gingen we kijken. Eerst Nelson een bezoek gebracht bij het huis wat hij aan het opknappen is voor een klant. Het is een mooi oud huis, niet heel erg groot maar het wordt wel heel mooi. Het staat in een goede buurt en de vrouw die er komt te wonen heeft er $ 1.000.000,00 voor betaald en dat komt er nog $ 300,000,00 voor het opknappen bij. Met Nelson naar het andere huis gereden, een verschrikkelijk krot maar wel met een flink stuk grond erbij. Dit moet $ 425,000,00 kosten dus behoorlijk wat geld. Anke heeft ons op de weg terug naar huis door Old Pasadena gereden via de Colorado Blvd., een leuke straat met aan weerszijden winkels. Om 7 uur weer thuis en na wat te hebben uitgerust zijn we met zijn vijven Japans gaan eten. Erg smakelijk allemaal, er was bijvoorbeeld Sexy Spicy Taco, een nachochip met daarop avocado, tonijn, rode saus en mayonaise, gegarneerd met zeewier. Er waren ook plakken even dichtgeschroeide tonijn, gebakken inktvisringen, tempura van groenten en garnalen en ook nog soep en een gerecht met Japanse mie met kip en groenten. Nelson en ik hadden er ook nog sake bij. Het was gezellig

Hotel: Hotel Anke

03-01-2009 Covina, CA

Vandaag zouden we bij Anke en Nelson weggaan, maar daar kwam niets van terecht. Zij gingen Joyce naar het vliegveld brengen, want die vertrok weer naar Chicago. Alex was trouwens gisteren al vertrokken naar New York. Anke gaat daar later in de week naar toe om hem te helpen terug te verhuizen naar Covina. Terwijl zij Joyce wegbrachten, zijn wij naar de Best Buy gegaan om de microfoon terug te brengen, hij paste niet op de camera. Toen we weer thuis waren werd er gebeld en stonden Mu Lan en Richard op de stoep met de vraag of we al hadden geluncht. Bleek dat we met hun en Hokke, Claudia en Chris, Ling met man en kinderen, oom Tong en Anke en Nelson gingen dim summen. We moesten bij het restaurant erg lang wachten, want met zo'n grote groep was het lastig om een tafel te krijgen en reserveren doen ze hier niet. Er was van alles, siu mai, loempiaatjes, gefrituurde balletjes met garnalen en/of krab er in, ondé ondé en kleine taartjes met iets zoets er in. Ze hadden ook tawa, hele jonge tahu in warme gembersaus; dit at ik altijd 's-morgens in Surabaya samen met mama. We hebben allemaal behoorlijk zitten kanen en het was wederom erg gezellig. Afscheid van iedereen behalve Anke en Nelson genomen en toen zijn Ron en ik nog naar Old Pasadena gegaan. Hier wat rondgewandeld en Ron heeft bij Abercrombie nog een polo met lange mouw gekocht, ik dit keer niets (snik). Rond 7 uur weer terug bij Anke en Nelson. We zaten nog steeds vol van de lunch, maar Nelson was al weer aan het kokkerellen. Voor zichzelf bubur gemaakt en er kwamen allerlei schaaltjes op tafel. Wij hebben van de bubur niet gegeten maar wel van de andere dingetjes. Pinda's, een soort kaassnacks dat smaakte naar Cornuco, macademianoten en bleekselderij met zeezout. Wij hadden nog druiven en uit de tuin was er fruit, genaamd djamu, dit kon je met schil en al eten en smaakte erg lekker. Ook was er kumquat bij hun uit de tuin; zij eten alleen de schil maar ik vond de hele vrucht lekker. Nelson had nog een rode wijn open staan en die hebben we soldaat gemaakt met zijn tweeen. Hierna maakte hij nog een fles open en ook die ging op. Nelson zei dat hij dronken was en praatte honderduit dus moest hij wel een beetje aangeschoten zijn want anders is hij de rust zelve. Het was een gezellige avond en we hebben lekker zitten kletsen dus was het helemaal niet erg dat we nog een dagje langer zijn gebleven. Ik denk dat Anke het ook wel leuk vond want ze was wel een beetje eenzaam zonder de kids.

Hotel: Hotel Anke

04-01-2009 Covina, California ⇉ Palm Springs , California | Joshua Three NP

X
Joshua Three NPVandaag uiteindelijk bij Anke en Nelson weggereden na eerst nog even de tuin te hebben bekeken. Hij is mooi en ze hebben behoorlijk wat fruit, zoals citroenen, donutpeaches, mandarijnen en zoals gezegd djamu en kumquats. Foto's gemaakt en gefilmd en toen rond een uur of tien weggereden richting Palm Springs. Onderweg eerst naar de Premium Outlet gereden, waar ik van Guess een paar zwarte sneakers heb gekocht en van Marciano by Guess een zijden jurkje met hele mooie kralen erop, voor de zomer. Het was ontzettend druk dus besloten om eerst naar Joshua Tree te rijden en morgen terug te gaan naar de outlet. Eerst voor de lunch bij Ralph's voor allebei een bagel gehaald, Ron met rosbief en ik met Pepper Jack kaas en ook nog een yoghurt en een bak afgeprijsde schoongemaakte papaya. Het smaakte zoals vanouds; het was de eerste keer deze vakantie dat we weer eens een bagel hadden gegeten. Het was best nog ver naar Joshua Tree en uiteindelijk zagen we pas rond een uur of vier de eerste Joshua Trees, het is toch een mooi park. Op een gegeven moment was er een weg naar boven waar een prachtig uitzicht was. Het was echter berekoud en Ron ging na het filmen snel weer de auto in. Er was een snijdende koude wind dus heb ik mijn Ikea fleecedeken omgeslagen en naar boven gelopen. Het was echt verschrikkelijk koud, iedereen kwam met sjaals, capuchons en alles wat warm zat naar beneden. Het uitzicht was met recht adembenemend, diep en door de zon prachtig gekleurd. Ik vond het wel eng omdat het zo hard waaide durfde ik niet naar beneden te kijken. Snel een foto gemaakt en toen als een haas naar de auto; ik had dooie vingers gekregen. Het duurde heel lang voordat ik een beetje warm was. Terug naar Palm Springs om een hotel te zoeken, want die hadden we nog niet. We wilden de Royal Sun Inn proberen, hier hebben we namelijk 6 jaar geleden ook geslapen en we hadden in een travelmagazine een kortingcoupon gevonden. Er was gelukkig plek dus we hoefden niet lang te zoeken. Voor het eten zijn we naar de Calfornia Pizza Kitchen gegaan, ons welbekend. Ron had een Margarhita met een dunne bodem en ik een pizza met sla er bovenop. Klinkt misschien vreemd maar het is wel lekker; de pizza is heel dun en alleen belegd met Parmezaan en toen een beetje gecaramelliseerd. Terug naar ons hotel om dit verslag bij te werken en we zijn moe, dus gaan we zo slapen.

Hotel: Royal Sun Inn

05-01-2009 Palm Springs, California | Indian Canyons

X
Indian CanyonsVandaag naar de Indian Canyons gereden, een aantal oases in de woestijn. Het was er prachtig, opeens zag je de oase liggen; groene palmbomen tegen dor uitziende bergen aangeplakt. Rondgewandeld en foto's gemaakt en gefilmd. Het was weer mooi weer, maar nog wel heel fris. We boffen wel ontzettend, alleen het zuiden van de USA is mooi, de rest heeft sneeuw en/of regen of wind. Rond een uur of twaalf gingen we richting Palm Desert, want we wilden naar de weg 74, wat een hele mooie route schijnt te zijn. Onderweg kwamen we een visitor center tegen, en daar vertelde een heel aardig oud mannetje dat de Living Desert ook heel mooi was, wat even verderop lag. Dit is een park waarin het dieren en plantenleven in de woestijn wordt benadrukt. We hebben bobcats gezien, coyote's, stekelvarkens en wat heel leuk was: hummingbirds oftewel kolibri's. Deze zagen we ook bij Anke in de tuin, maar de kolibri's hier konden we goed filmen en fotograferen. Het zijn ontzettend leuke vogeltjes, heel erg klein en de mannetjes zijn prachtig gekleurd, lijfje donker en bovenop de kop blauw/groen met een heel lang puntig rod snaveltje. Als ze vliegen lijken de vleugels wel propellertjes. Ook verschillende soorten andere vogels gezien zoals eagles, uilen en haviken. Er was ook nog een dierenshow wat ook leuk was en zo'n twintig minuten duurde. Het was inmiddels behoorlijk koud geworden want er stond een stevige wind, dus liepen we wel een beetje te blauwbekken. Rond een uur of vier hier weggereden want we wilden nog naar de Premium Outlet in Cabazon, ongeveer drie kwartier rijden. Ik heb nog een wit truitje bij BeBe gekocht, cadeautjes bij Coach en een zwarte tas (ik had er nog niet genoeg) bij Kate Spade, een heel mooi merk uit New York. Het was intussen half acht en omdat we amper hadden geluncht hadden hadden we een berenhonger. Bij Ruby's Diner, zo'n zogenaamde zestigerjarentent gegeten, Ron een Kobehamburger en ik een clamchowdersoep, kon ik een beetje warmer worden. Erbij nog frietjes en sla en het smaakte heerlijk. We hebben besloten om morgen via de Mojave National Preserve naar Las Vegas te rijden en hebben MGM Grand geboekt voor twee nachten. Dit is een special winterarrangement waar we een suite met whirlpool hebben en waarschijnlijk nog een eetcheque van $ 50,00, dus dat wordt genieten. Misschien heb ik straks ook nog wat geluk in het casino, zou leuk zijn. Wordt vervolgd.

Hotel: Royal Sun Inn

06-01-2009 Palm Springs, California ⇉ Las Vegas, Nevada

X
MGM the GrandVandaag op we naar Las Vegas, via de weg 62 vanaf het stadje 29 Palms. Een prachtige weg door de bergen en we hadden weer heel mooi weer. Ron voelde zich niet zo lekker want verkouden. Ik dus maar gaan rijden, maar het was relaxed want er was weinig verkeer onderweg. In Palm Springs hadden we al boodschappen voor de lunch gedaan, bagels met beleg en wat drinken, dus dat hebben we onderweg genuttigd. Via Kelso en Baker naar de I 15 gereden, het laatste stuk maar snelweg genomen naar Las Vegas. We waren er al rond een uur of half vijf, dus dat was redelijk snel gegaan. Ingechecked en toen naar de kamer op de 4e verdieping, nummer 239. Een grote kamer en suite met een gigantische badkamer met daarin een whirlpool.We zijn meteen gaan bubbelen want we waren best moe. Daarna zijn we naar het casino gegaan, na eers nog te hebben geinformeerd hoe hoog het bedrag was wat we mochten besteden in verband met het winterescapearrangement. Dit bleek $ 50,00 wat we meteen hebben opgemaakt bij het buffet. We hebben lekker zitten smullen, salades, krab, garnalen en lekkere toetjes. We zaten propvol en zijn maar een beetje in het casino gaan kijken. Op de fruitautomaar Money Island gespeeld, wat wel een leuke was. Voor $ 25,00 hebben we geloof ik zo'n anderhalf uur gespeeld en ieder ook nog twee drankjes genomen. Dat kost in principe niets maar je moet wel wat fooi geven. Daarna naar bed om half twaalf, een latertje voor ons dit keer.

Hotel: MGM the Grand

07-01-2009 Las Vegas, Nevada

X
De leeuwen in MGMOm 7 uur wakker, Ron heeft beneden bij de Starbucks koffie en een croissant gehaald. Van het buffet hebben we gisteren nog wat koekjes meegenomen, dus hadden we in ieder geval een ontbijtje. Dit zit namelijk niet bij de prijs in. Daarna is Ron weer even naar bed gegaan met een aspirine, voelt zich niet erg lekker. Hopelijk knapt hij wat op straks. We zaten er over te denken een helicoptervlucht over de Grand Canyon te nemen, maar nu Ron niet in orde is doen we dat maar niet. Misschien durven we ook niet. Vanavond naar een voorstelling van Cirque de Soleil geweest.

Hotel: MGM the Grand

08-01-2009 Las Vegas, Nevada ⇉ Flagstaff, Arizona

Komt nog, maar nu weet ik dat niet zo zeker meer !!

Hotel: La Quinta South Beulah

09-01-2009 Flagstaff, Arizona | Grand Canyon

X
Grand CanyonVandaag wilden we eerst naar de Sunset Crater Vulcano, zo'n 20 mijl noordwaarts, maar uiteindelijk besloten we om naar de Grand Canyon te gaan. Ook omdat het morgen zaterdag is en het misschien wel druk kan zijn. Dus zo gezegd, zo gedaan, rond een uur of elf die kan op gegaan. Het was ca. anderhalf uur rijden, noordwest. Het was mooi weer, maar onderweg kwamen er wel wat wolken en toen we bij de Grand Canyon aankwamen begon het licht te sneeuwen, gelukkig bleef het daar bij. Het werd echter wel een heel stuk kouder en begon het ook steeds meer te waaien. We namen een bus, de groene lijn die ons naar een bepaald punt in de south rim bracht. Daar foto's gemaakt en gefilmd; het blijft toch indrukwekkend. Alleen de verrassing van de eerste keer was er nu niet meer. Niet al te lang gebleven en in de auto gestapt om naar Desert Vieuw te gaan. Hier zijn we de eerste keer begonnen en hier is ook het uitkijkpunt. Daar aangekomen bleek het ontzettend koud te zijn door de straffe wind die er stond. Met spijt zijn we naar de uitkijktoren gelopen, want we bevroren zowat daar. Nog gefilmd en gefotografeerd en toen snel weer naar de auto terug. Richting Flagstaff gereden over de 64 south, ook weer een prachtige weg. Sunset Crater Vulcano redden we niet meer, het was inmiddels al bij vijven. Naar de Flagstaff Mall gegaan waar ik bij Hollister in de uitverkoop mijn slag heb geslagen. Daarna bij Ruby Tuesday gegeten, wat meteen de laatste keer was want het eten was niet lekker. De biefstuk van Ron was zo droog als Sinterklaas zijn achterwerk en mijn salade was gewoon van het buffet, niets bijzonders. Al met al was het toch een leuke dag.

Hotel: La Quinta South Beulah

10-01-2009 Flagstaff, Arizona ⇉ Tucson, Arizona | Sunset Crater

X
Sunset CraterVandaag besloten we om naar Tucson te rijden, we hadden al weer genoeg van de kou. Maar eerst naar de Sunset Crater gereden, zo'n 20 mijl noordwaarts. Het was weer een hele zonnige, maar koude dag. Daar aangekomen was het prachtig, lavavelden en bergen gedeeltelijk bedekt met sneeuw en als achtergrond die prachtige blauwe lucht. Het was er ook lekker stil, we zijn maar een paar mensen tegengekomen. Daarna naar Tucson gereden, wat nog wel een behoorlijk eind was. Voor de lunch hadden we in de Flagstaff Mall bij Subway een footlong tunasalad gehaald en die hebben we onderweg lekker opgepeuzeld. Het was al donker toen we in Tucson aankwamen rond een uur of zeven. We besloten om in de Cup Cafe van het Congress Hotel te gaan eten, die tent waar Al Perry vaak optreed. Het was druk maar aan de bar was nog wel een plekje om te eten, anders moesten we een half uur wachten. Ron nam een hamburger met friet en ik quesadillas gevuld met kip. Het smaakte goed maar was wel te veel. Even in het hotel rondgekeken, het is een leuke tent (een beetje Paradiso-idee) en we kwamen er achter dat Al de dag hiervoor had opgetreden, dus weer gemist. Op weg naar het hotel kwamen we nog een In n Out tegen, waar Ron wel een hamburger had willen eten, maar hij had er al een op, jammer! Rond negen uur in ons hotel aangekomen. Hier was het trouwens een stuk warmer dan vanmorgen, dus dat was wel lekker.

Hotel: La Quinta E Broadway

11-01-2009 Tucson, Arizona ⇉ El Paso, Texas | Ciudad Juarez

X
Ciudad Juarez pffffhVandaag rijden we naar El Paso, ook wel weer een uur of vier rijden. Maar het was wederom heel mooi weer, dus schoten we toch lekker op. Vanuit El Paso wilden we naar Ciudad Juarez, even over de grens met Mexico. We konden vlakbij de grens parkeren voor $ 3,00 en gingen lopend de grens over. Er werden door mensen aan automobilisten allerlei dingen verkocht; snoep, fris en de auto's werden ook gewassen als de mensen dat wilden. Ron filmde en een paar mannen vonden dat niet zo leuk.Misschien verwachtten ze er wel geld voor.Hier hoef je helemaal geen paspoort te laten zien, ze zijn denk ik blij dat er toeristen komen. Het is een schrijnend verschil met de USA, armoede troef en huizen en winkels in hele slechte staat. Ook de auto's die er rijden zijn over het algemeen niet veel soeps, op een enkele na. Stuk gelopen maar we voelden ons totaal niet op ons gemak,werden soms ook lastig gevallen door enge mannen. Ron hield me gelukig stevig vast. Verderop werd het iets beter en zagen we een groot plein met een kathedraal en een missiepost. Daarna zijn we weer teruggelopen naar de grens waar het ontzettend druk was. De Amerikaanse douane controleert uiteraard wel en op twee Amerikaanse meiden en ons na zijn het allemaal Mexicanen die de grens over gaan. Het was inmiddels al donker geworden toen we uit de paspoortcontrole kwamen. We waren gedesorienteerd maar uiteindelijk vonden we toch de auto, blij dat we weer op Amerikaans grondgebied waren. Dit doen we nooit meer, de enige keer dat het leuk was in Mexico was in Nogales (ten zuiden van Tucson) en de vorige keer waren we in Laredo, wat nog beter was dan hier. Maar goed, we zijn weer een ervaring rijker. Bij de Red Lobster gegeten, maar het smaakte niet zo. Ron had twee stokjes met garnalen met pilaf en ik clamchowder, die eerst lauw kwam. Nieuwe gevraagd die wel warm was, smaakte iets beter. Het meisje dat bediende had haar hoofd er niet bij, was meer aan het kletsen met collega's dan dat ze haar werk goed deed. Weer redelijk bijtijds gaan slapen, we hebben het kennelijk nodig na al dat gereis.
Pas later begrepen wij dat Ciudad Juarez zo'n beetje de gevaarlijkste stad ter wereld is.

Hotel: La Quinta N Mesa street

12-01-2009 El Paso, Texas ⇉ Sweetwater, Texas

Vandaag is de dag van de grote verplaatsing, dus alleen maar in de auto. Van El Paso besluiten we in één keer naar Sweetwater te rijden, ruim 6 uur rijden. Het is onderweg overwegend zeer uitgestrekte prairies met heel veel ja-knikkers en zodiende dus heel veel olie industrie. Wij zouden eerst in Midland onze tussenstop maken, maar Midland is the proud hometown of papa Bush volgens de billboards langs de weg, dus besloten we nog maar een uurtje door te rijden naar Sweetwater. Onbegrijpelijk, je ziet een paar grote hotels en er is voor het overige eigenlijk niets meer dan prairie.
Er was zegge en schrijve één restaurant, The Great Wall, een chinees buffet, die kozen we dus maar. $ 8,50 was de prijs per persoon, dat beloofde niet veel goeds. Die gedachte klopte, we hadden beter op het voorstel van een paar andere hotelgasten kunnen ingaan, die hadden een barbeque bij zich waarop allerlei stukken kip en vlees op lagen. We hadden zo kunnen aanschuiven, maar ja, we waren eigenwijs. Daarna terug naar het hotel en redelijk vroeg gaan slapen. Van de hele dag in de auto zitten waren we best wel moe geworden.

Hotel: La Quinta Sweetwater

13-01-2009 Sweetwater, Texas ⇉ Dallas, Texas

Van Sweetwater naar Grand Prairie, waar ons laatste hotel is gevestigd, was het toch nog zo'n drie en een half uur rijden. Het ging vlot en we besloten om eerst naar de Northpark Mall in Dallas te gaan en dan daarna in te checken bij ons hotel.
Het is een prachtige mall waar we de vorige keer ook zijn geweest. Bij Neimann Marcus naar binnengegaan waar ik even bij Estee Lauder wilde kijken vor creme. Daar werd me gevraagd of ik opnieuw wilde worden opgemaakt en dat leek me wel wat. Wel gezegd dat we niet heel veel tijd hadden, want we wilden natuurlijk nog shoppen.
Ze zei dat het ongevuur een half uurtje zou duren, dus dat was prima. De vrouw die me opmaakte heette Roya en vond mijn Otazu armband zo mooi (ze is niet de enige; heb al weer heel wat keren gehoord dat men hem mooi vond). Ze vroeg waar ze hem kon kopen en als ik had gewild had ik zo mijn hele set kunnen verkopen. Ron zei dat hij de website aan haar zou mailen, ze gaf hem haar kaartje. Ze heeft me mooi opgemaakt en wilde me natuurlijk van alles aansmeren, maar ik heb alleen creme en een lipstick gekocht, dat vond ik al duur genoeg.
Hierna het hele winkelcentrum doorgelopen, wat ene flinke tippel was. Bij Express nog een hele leuke rok gekocht en een armband en ketting en bij Forever 21 nog lekkere hemdje voor slechts $ 2,50 per stuk. Ron bij Abercrombie nog een mooie trui en bij Williams Sonoma nog een borstel om de wijndecanteerkaraf schoon te maken. Dat lukte me nooit zo goed en in Amerika hebben ze schijnbaar voor alles een oplossing.
Gegeten bij het foodcourt waar ze witte vlinder- en kuipstoeltjes hebben, heel mooi ingericht. Ron heeft bij de Japanner rijst met kip en garnalen gehaald en ik bij Snappy Salad een door mij zelf samengestelde salade, het smaakte allemaal erg lekker. ingechecked bij ons hotel, lekker een bad genomen en naar bed.

Hotel: La Quinta Grand Prairie

14-01-2009 Dallas, Texas | JFK

X
Getild door een zg guideVandaag eerst naar de Farmers Market in Dallas geweest, ongeveer een half uurtje rijden. Het was koud maar zonnig maar we waren dik aangekleed dus niks aan het handje. Over de markt gelopen wat dit keer maar één straat was en nog wat tangerine's gekocht, een soort gevlekte mandarijnen. Daarna nog de auto geparkeerd bij de Corner Bakery, waar we koffie hebben gedronken en een omelet met bosui, blokjes tomaat, bacon en avocado hebben gegeten, was lekker.
Daarna nog naar de Sixth Floor Museum gelopen en de plek waar JFK is vermoord. Er kwam een neger naast ons lopen die over van alles vertelde en heel aardig leek. Hij heeft nog een foto van ons tweeen gemaakt en toen vroeg hij om geld. Ron had al twee dollar in zijn hand, maar dat vond hij te weinig! Toen maar vijf dollar gegeven, we voelden ons wel besodemieterd en opeens vonden we hem niet meer aardig. Verderop stond een meisje ook met zo'n vent, dus die was er ook ingetrapt, alleen wist ze dat toen nog niet want ze lachte nog.
Daarna naar Grapevine gereden waar we naar de Grapevine Mills outlet wilden, we hadden namelijk nog niet genoeg geshopt. Bij Hollister nog een leuke pyamabroek, t-shirt en sportshirt voor mij gekocht. Bij Radioshack nog een heel handig apparaatje, en hanger waar je je koffer aan kan hangen zodat je het gewicht kunt aflezen. Dat is in ons geval wel heel belangrijk.
Laat gelunched bij Corner Bakery, twee smalle ciabatta's met kipfilet, sla en pesto, ook weer lekker.
Daarna hebben we onze voeten en nagels laten doen bij Lee Nails, Ron pedicure en manicure en ik pedicure en gelnagels. We kwamen er rond half vier en bij zessen er weer uit, dus lange tijd daar gezeten. Het was niet heel erg duur, $ 30,00 voor mijn gelnagels en $ 40,00 voor de pedicurebehandelingen. Ron zijn manicure kostte $ 20,00 dus voor $ 90,00 waren we weer netjes. Daarna nog naar Arlington voor de Best Buy gereden, waar we nog een cadeaubon van $ 10,00 hadden en Ron had een USB stick nodig.
Vervolgens bij een Engelse Pub & Grill gaan eten, welke er vlakbij zat. Ron nam de London Platter, kabeljauw en garnalen in een bierbeslag met lekkere frieten en ik nam de spinaziesalade met boontjes, blue cheese en lauwwarme balsamico/bacondressing. Het smaakte allemaal weer lekker en rond negen uur waren we in het hotel. Begonnen met de koffers te herindelen, wat een flinke klus was gezien onze aankopen in deze bijna vier weken. Hopelijk komen we er makkelijk door met het gewicht van de koffers. Rond twaalf uur gaan slapen, wat erg laat was voor ons.

Hotel: La Quinta Grand Prairie

15-01-2009 Dallas, Texas ⇉ Almere

Het zit er weer op voor deze keer, jammer genoeg! We zouden nog wel willen blijven maar helaas, de plicht roept en het geld is op. Ook missen we onze families en buurtjes en vrienden en ook de poesjes.
We hebben mooie dingen gezien, prachtig (soms wel koud) weer gehad en ziek geweest. Maar we kunnen weer een herinnering toevoegen aan al onze reizen naar Amerika. Wat wordt de volgende keer?

Hotel: thuis
© 2024 USA Vacations realisatie: Titana Automatisering