USA vacations | Into the Sun 2013/2014

26-12-2013 Almere

Onze Geplande routeWij vliegen met de KL0661 naar Houston, De supershuttle is besteld

• A - Houston, TX
• B - Lafayette, TX
• C - New Orleans, LO
• D - Pensacola, FL
• E - Live Oak, FL
• F - Tampa, FL
• G - Fort Meyers, FL
• H - Florida City, FL
• I - Key West, FL
• J - Miami Springs, FL
• K - Orlando, FL
• L - Silversprings, FL
• M - Pensacola, FL
• N - Lake Charles, LA
• O - Houston, TX

27-12-2013 Almere ⇉ Houston, Texas

Onze witte ImpalaIn alle vroegte stond de supershuttle weer paraat. De rit naar Schiphol ging zeer voorspoedig. Op Schiphol aangekomen bleek al gauw dat onze vlucht vertraging zou hebben, eerst een half uur, werd ons gezegd, maar na boarding werd het tenslotte anderhalf uur. Volgens zeggen was er te weinig personeel om de vracht te verladen.
Wij hadden stoelen in de comfort zone geboekt, de eerste rij zelfs en volgens de plattegrond beloofde dat zeer veel extra ruimte. Helaas was het vliegtuig opnieuw ingericht en was er een nieuwe kast direct voor onze bestelde zetels neer gezet. Daar ging onze extra ruimte. De purser kwam speciaal naar ons toe om zich te verontschuldigen en adviseerde ons een klacht in te dienen, zodat wij ons geld terug konden krijgen. Ze had zelf ook al gerapporteerd dat wij recht op een refund hebben.
In Houston was er nog 50 minuten over van de vertraging. Het viel nog mee. Bij Immigration was een behoorlijke rij, waar geen schot in zat. Maar uiteindelijk konden wij bij Hertz een nieuwe ( 6000 mls) Impala ophalen. Is nog een luxe ook, inclusief sunroof en neverlost. Als we nu nog verdwalen.... Wij hebben naast de iPad en onze TomTom nu 3 navigatiesystemen aan boord.
Even inchecken in ons hotel en op naar AT&T voor een nanosim, gevolgd door een bezoek aan de Deerbrook Mall. De eerste buit is binnen, er wordt overal met gigantische kortingen gesmeten, kan je nagaan hoe je besodemieterd wordt als je de volle mep betaalt. Bij Vitamin World magnesium voor het komende jaar en daarna naar A&F. 2 pullovers, een vest, een T-Shirt voor mij en een jogging broek voor Bou was de buit. Bij het foodcourt nog wat te eten gescoord, je moet tenslotte eten, lagen wij tegen 9 lokaal bijna KO in het mandje.

Hotel: Holiday Inn Express Humble TX

28-12-2013 Houston, TX ⇉ Lafayette, TX | Vermilionville

Bon Temps GrillBou werd een keer tegen kwart over twee wakker, maar viel toch weer in slaap. Tegen 5 hield ze het niet meer en is maar de koffers gaan herschikken. Ik heb tot een uur of 6 liggen ronken. Ontbijten en het traditionele dagelijkse geteut leidde ertoe dat wij om half negen richting Lafayette konden vertrekken. Eerst nog even naar de supermarkt om wat boodschappen in te slaan, dat hield ons toch nog op.
Wij bezochten in Lafayette Vermillionville, zoals ze zelf zeggen:
The Vermilionville Living History Museum and Folklife Park is one of the world's largest physical representations of an early Acadian settlement using original structures dating from 1775 to 1890. You will be transported back in time with our historic park's attractions, including seven restored original homes sitting on a 23-acre site housing local artisans demonstrating a variety of essential crafts performed by the early settlers.
Best leuk om een keer geweest te zijn.
Inmiddels is liep het tegen 5 uur en ons hotel is nog zo'n 20 minuten verder. Via het internet een plek gevonden die ons wel leek om te gaan eten , de Bon Temps Grill. Nu konden wij wel eerst op en neer naar het hotel, maar ja je kon maar nooit weten of het inderdaad een plek was waar wij met een enigszins tevreden gevoel een bordje prak konden bestellen. Daarom toch maar eerst even poolshoogte nemen. Wij zijn tenslotte maar 5 minuten ervan verwijderd.
Aldaar aangekomen bleek het een soort schuur op een industrieterrein te zijn, zo is het wellicht het best te omschrijven. Er stonden al wel een aantal auto's op de parkeerplaats en het geheel zag er toch wel verzorgd uit. Normaal ben ik degene die zijn bedenkingen uit, maar deze keer was Bou mij voor; daar ga ik niet naar binnen, krakeelde zij. Ik besloot maar eens tegen de wil van de baas in te gaan en waagde een blik naar binnen. Dat gaf mij zoveel vertrouwen dat ik het wel aan durfde.
En omdat wij geen zin meer hadden om heen en weer te rijden besloten wij daar maar direct gehoor aan te geven, het was inmiddels alweer half zes geworden. Bou nam etouffee en ik blackened tilapiafilet, erg lekker! Wij hebben er geen spijt van en zouden met veel plezier hier weer eens terugkomen. Morgen zijn zij helaas dicht, en overmorgen zitten wij als alles goed verloopt in New Orleans.

Hotel: Holiday Inn Express Breaux Bridge

29-12-2013 Lafayette, LA

TabascoEen dikke vette mist deze vroege ochtend. Het lijkt er wel op dat het zonnig wordt. Tegen een uur of 10 reden wij richting Avery Island, zo'n 20 miles vanaf ons hotel. En jawel, de mist verdween al snel en het gevoel was juist, stralend blauw.
Onze eerste halte was de Tabasco Factory, dat wordt volgens zeggen waterige ogen van de peperdampen. Om het enige schijn te geven van een attractie werd er zowaar nog een toegangsprijs geheven, maar wel goedkoop genoeg om deze factory niet links te laten liggen, eacute;én dollar per voertuig,
Eerder bezochten wij al onder meer de Ben & Jerry en de Hershey fabrieken en die lieten toch wel een meer gelouterde indruk bij ons achter.
Dit was toch wel een amateuristisch geheel. Bij binnenkomst een reclamespot van zo'n 10 minuten in plaats van een informatieve voorstelling over het procedé van peper tot tabasco, gevolgd door een wandeling van zo'n 30 meter langs een glazen wand waarachter het allemaal zou moeten gebeuren. Misschien wel omdat het zondag is, maar wij konden niets waarnemen achter de glazen wand. Aan het eind van de gang werden wij het museum ingedreven. Een ruimte van ca 10 bij 10 meter en ik kan nu (10 uur later) al helemaal niets meer herinneren wat daar nu tentoon werd gesteld, zo interessant was het allemaal. Moet zeggen dat ondanks de knulligheid het toch wel vermakelijk was. Wij sloten af in de factorystore.
O ja, die waterige ogen..., geen last van gehad
Even verderop bezochten wij nog Jungle Gardens. Het was mooi weer dus het was beste de moeite waard. Een 5 miles drive dwars door een gekunsteld stukje natuur waar een overvloed aan vogels te spotten zou moeten zijn. Voor ons bleef het bij een stel verdwaalde ibissen, de rest was waarschijnlijk verschalkt door de aanwezige alligators, want die waren ook al niet te zien. Zeker te lui door die volle magen.
De lunch, eigenlijk meer high tea vanwege het tijdstip, werd genuttigd bij Cafe Jefferson, de nering behorend bij de Rip Van Winkle Gardens op het nabijgelegen Jefferson Island. Een lekker maaltje op een fijne plek om te vertoeven.
Daarna via een scenic byway, de Bayou Tech drive terug naar het hotel. Daar aangekomen was het alweer tegen zessen dus eigenlijk etenstijd, maar daar hadden wij geen zin meer in. Bovendien hadden wij nog de doggy van vanmiddag, zodat het een vroege relax tijd was.

Hotel: Holiday Inn Express Breaux Bridge

30-12-2013 Lafayette, LA ⇉ New Orleans, LO

Kerst in New OrleansHelaas geen zon maar grijs. Vandaag richting New Orleans via een route die langs de Mississippi zou moeten lopen en behoorlijk scenic hoort te zijn. Van beide zaken is ons niets gebleken. Wel veel leuker dan het razen over de I10, dus dat was mooi meegenomen. Op de route liggen een aantal voormalige plantages, die nu op een Zaanse Schansachtige manier voor het toerisme worden uitgebaat. Bij ééntje hebben wij nog een poging gewaagd om een glimp van al die vervlogen ellende waar te nemen, maar bij aankomst op de parkeerplaats hadden wij al zoveel moeite om de Swamp Tour bussen te ontwijken, dat wij het al heel snel voor gezien hielden, bovendien hadden wij in het verleden al een aantal plantages bezocht.
Tegen een uur of één meldden wij ons bij de receptie van het Intercontinental New Orleans, via een gelukje konden wij hier een reservering maken tegen een redelijke prijs. Onze bolide was middels de valet service afgevoerd. Wij werden geholpen door een heel vriendelijke dame, die ons vertelde dat onze upgraded King Deluxe nog niet vrij was. Wel konden wij een gewone King krijgen of anders moesten wij een uurtje wachten. Wij wilden die upgrade niet door onze neus laten boren, dus werd onze bagage bij de conciërge gedumpt.
Volgens ons moet je als je in NO bent minstens één keer beignets bij Cafe du Monde eten. Een zeer vette hap met ontzettend veel poedersuiker waar je minstens een half uur voor in de rij moet staan, het is een traditie en het hoort erbij. Een voorzichtige berekening doet mij vermoeden dat ze op de oorspronkelijke locatie een jaarlijkse omzet hebben van minstens 100 miljoen dollar, en dat voor een oliebollenkraam.
Daarna nog even bij Showtime, een groep breakdancers waarvan wij negen jaar geleden zeer onder de indruk van waren geraakt, op de trap gaan zitten. De boys waren o.i. veel professioneler in negatieve zin des woords dan die enthousiaste jongelingen van negen jaar geleden. Toen flitsend, snel en niet te volgen, nu lullende en op geld beluste oudere jongeren in Adidas trainingspakken, jammer.
The French Market nog even bezocht en andere sightseeing, en toen maar even inchecken.
Die lieve dame van de receptie was er nog steeds, en hielp ons. Wij hadden het om de é&eacure;n of andere manier bij haar gemaakt en eindigden uiteindelijk op de 14e etage, de plek voor vips. De etage met een ruimte waar er tussen 5 en 7 hors d'oeuvres en een borrel voor de gasten klaar staat en in de morgen ook nog een exclusief ontbijt geserveerd wordt.
De hors d'oeuvres bleken behoorlijke happen van goede kwaliteit te zijn zodat het diner overbodig werd.
Nog een wandeling door het French Quarter gemaakt kwamen wij moe maar voldaan en Bou bovendien omhangen met de verdiende kralen terug in ons luxe verblijf.

Hotel: Intercontinental

31-12-2013 New Orleans, FL ⇉ Pensacola, FL

Spaarpotje bij McGuiresLekker geslapen en heerlijk ontbeten in diezelfde VIP room, met gerookte zalm, eieren etc. eerst nog even gewandeld in New Orleans en daarna richting Pensacola (FL) vertrokken, 202 mijl naar het oosten. We kwamen laat aan en bij aankomst bleek dat we in het verkeerde hotel stonden, namelijk HIExpress Pensacola Beach. We bleken het Holiday Inn Resort te hebben geboekt, dus daar ingecheckt. Eenmaal in de kamer bleek de koelkast verschrikkelijke herrie te maken. Receptie gebeld en gevraagd of daar iets aan kon worden gedaan, want anders zouden we geen oog dicht doen. Enige tijd later wordt er aan de deur geklopt, staat er een grote, dikke, donkere meneer met een nieuwe koelkast op de gang. Hij was zeer humeurig dat hij op oudjaarsavond de koelkast moest vervangen, maar daar konden wij toch niets aan doen. Gelukkig was de nieuwe koelkast goed, dus probleem opgelost. Het was best al laat, we lustten wel wat. Via Tripadvisor kozen we de McGuires Irish Pub, niet zo ver van ons hotel. Daar aangekomen moesten we een tijd wachten want het was erg druk. Gelukkig was er een hoop te zien, het plafond hing vol met dollar biljetten. Het is er gebruik om de tips aan het plfond te nieten, dat was al een paar jaar an de gang. Er moet minstens voor een miljoen hangen, en dat is zeer zeker niet overdreven.

Hotel: Holiday Inn resort

01-01-2014 Pensacola, FL ⇉ Live Oak, FL

Het is wel een hele overgang van het InterContinental naar het resort. Niet dat het hier niet ok is, maar toch. Weet niet wat er gebeurd is, maar de reservering die wij hadden gemaakt was niet alleen in het verkeerde hotel, het was ook nog eens zonder ontbijt. Wij konden bij de receptie vouchers kopen voor $10,- ipv de $14,- welke de normale prijs is. Wij vroegen om de vouchers bij de receptie en in plaats van ze te berekenen gaf de doos ze aan ons, ze dacht dat wij er recht op hadden, dat hebben wij maar zo gelaten.
Er stond een natuurreservaat op het programma onderweg naar Live Oak, onze volgende halteplaats, maar het regende wat dus besloten wij maar naar een Mall in Tallahassee te gaan. Het eerste de beste wat wij tegenkwamen was een mooi jack voor moi. Was geloof ik supersales day want na korting op korting op korting bleef er niet veel meer over om te betalen, je moet er maar van profiteren. Ook bij A&F was het nog sales, een polo, ook weer voor mij. Madamme bleef met lege handen staan, maar daar zal ze wel gauw verandering in brengen.
Wij waren inmiddels een tijdzone gepasseerd, onze dag was een uur korter. Gevolg daarvan was dat wij in het donker aankwamen, brrrr. Live Oak is een zeer rural gebeuren, een paar hotels, benzinestations en de onvermijdelijke fastfood, de Big M won het.

Hotel: Holiday Inn Express Live Oak FL

02-01-2014 Live Oak, FL ⇉ Tampa, FL

Op naar Tampa, onze volgende bestemming. Daar willen we onder meer Busch Gardens bezoeken. Wij hadden op het internet combinatietickets gevonden van Seaworld samen met deze Busch Gardens. Omdat wij toch al van plan waren om naar Seaworld te gaan gaat dat in een moeite door. Bij een Welcome Center aan de kant van de weg vonden wij ook nog eens dezelfde tickets 10 % goedkoper.
Eindelijk begint het warmer te worden, de schoenen en sokken gaan uit, hopelijk de lange broek ook snel. Wel is er nog de dreiging van stortbuien volgens de voorspelling, dus Busch Gardens doen wij maar morgen, dan is wel veel zon voorspelt. Vandaag dan maar de eerste outlet mall.
Weer kan het niet op met de kortingen, whole store 50% off etc. Wij sloegen onze slag.
Avondeten werd genoten in een "mooie" mall , bij California Kitchen Pizza. Bou's favoriet staat niet meer op de kaart, maar zou eventueel nog wel gemaakt kunnen worden als de ingrediënten in huis zijn. Ze besloot toch maar voor wat anders.
Daarna toch nog maar even de Mall over. En jawel vlak naast Louis Vuiton TaTaTa Apple. Withings pulse stond nog op de verlanglijst en laat ie nu daar hangen. Kunnen wij voortaan tenminste al die verloren energie monitoren.

Hotel: La Quinta Tampa

03-01-2014 Tampa, FL | Bush Gardens

Vandaag naar Busch Gardens. Wel blauw, maar stervenskoud, dus de sokken gaan weer aan. De entree is maar een mile vanaf ons hotel, maar net te ver om te lopen, en bovendien is de VS niet ingericht op lopers, veel te gevaarlijk om te voet daar naar toe te gaan. Bij toeval de goede rij gepakt om de parkeerplaats te bereiken, zodat wij naast de invalideplekken stonden, geluk moet je hebben. Busch Gardens valt behoorlijk tegen, het is net de Beekse Bergen en Six Flags bijeen. Vreemd hoor, sta je net een paar zebra's te bewonderen raast er een achtbaanvoertuig over je hoofd voorbij. Maar wij hebben ons ondanks de koude toch wel vermaakt.
Daarna nog maar even naar de International Mall om onze voeten te laten verwennen. Dat hadden wij wel nodig na die 9 kilometer lopen volgens de Withings Pulse. Daar was ook een Cheese Cake Factory, dus genoten wij ons maal aldaar. Er stond een gigantische rij dus wij hadden al verwacht om elders te gaan, maar volgens de waitress zou de wachttijd een minuut of 15 zijn, dat was acceptabel. Volgens Reggy is Scampi met angelhair pasta en beef hibachi de moeite waard, dus wij gehoorzaamden. Moet zeggen dat het inderdaad beviel.

Hotel: La Quinta Tampa

04-01-2014 Tampa, FL ⇉ Fort Meyers, FL

Eerst moet de olie van de auto ververst. Gisterenavond heb ik met Hertz overlegt wat te doen, ze konden de auto komen omruilen, maar eigenlijk hadden wij daar niet zo'n zin in. Deze Impala bevalt goed en bovendien moesten wij dan weer alles overladen. Alternatief was dat wij zelf de olie moesten laten verversen, de rekening konden wij dan bij hen declareren, daartoe besloten wij maar. Vlakbij het hotel konden wij het laten doen, het kostte een half uurtje. Nou vooruit dan maar.
Daarna naar Sanibel Island om de J.N. Ding Darling Wild Refuge te bezoeken. Een 4 miles drive through trail waar in deze periode veel vogels zijn te spotten. Dat klopt inderdaad, wij keken onze ogen uit, het is het bezoeken meer dan waard. Wij zagen witte en grauwe pelikanen, de aparte Roseate Spoonbills, een anhinga en een heleboel andere soorten.
Om een restaurant in den vreemde te vinden gebruiken wij de laatste tijd regelmatig Tripadvisor, weliswaar niet zulke betrouwbare informatie, maar iets is beter dan niets. Zo vond Bou de Kenwood Lane Grille, volgens het internet een kleine gelegenheid dus reserveerden wij maar voor de zekerheid.
Het bleek een achteraf plek die een vreemde nooit zomaar zou vinden en als wij die zonder informatie hadden gevonden zouden wij absoluut niet naar binnen zijn gegaan.
Het restaurant was inderdaad heel klein, ze hadden het zo ingericht dat er een man of 50 in kon, waar normaal plek is voor 20 tot 30 man. Toen wij binnen kwamen zat er een man of 20 en de gemiddelde leeftijd van de gasten verlaagde direct met een procent of 20 toen wij binnen kwamen. Nou ja we moeten maar door de zure appel heen bijten. De bediening werd gedaan door 2 golden girls die met een zeer vlotte babbel de stemming er in hield. Ondanks de gemiddelde leeftijd was het een gezellige boel. Al snel groeide de klandizie gevaarlijk dicht bij de gevreesde 50 en de golden girls liepen wat rood aan en dat kwam niet door een opvlieger want die periode hadden ze al achter de rug. Het liep overigens wel gesmeerd en iedereen werd op zijn wenken bediend. Bou nam Mahi Mahi en ik Cod, beide waren uitstekend.
Ons hotel zit recht tegenover een Tanger Outlet, volgens Bou geheel toevallig, ze wist het niet (zegt ze). Bij terugkomst van de maaltijd was ze te moe om naar de outlet te gaan, ze is vast ziek.

Hotel: La Quinta Fort Meyers

05-01-2014 Fort Meyers, FL ⇉ Florida City, FL | Big Cypress National park

Via de US41, de Tamiami Trail gaan wij richting Florida City, onze volgende stop. Wij komen door Big Cypress National park, waar veel wild te spotten is. Wij zien alligators, diverse vogels, alligators, manatees ,alligators, schildpadden, alligators, slangen en alligators.
Wij wilden ook nog een airboot tour maken, het aanbod aan de US 41 is veel te groot, wij kozen voor een kleintje die niet al te druk leek. Buffalo Tiger Airboot tours.Ze waren duidelijk minder populair in vergelijk met de meer commerciële ondernemingen, die zich met veel bombarie aanpezen. Toen wij op het punt van vertrek stonden waren wij nog steeds de enige klanten voor ze. Wij werden overgeplaatst in een kleinere boot en kregen op deze manier onze private tour, wat een bof voor ons. Fabian was onze kapitein annex toerleider. Hij joeg ons de stuipen op het lijf, stoof met volle vaart het riet in, maakte heel scherpe bochten en plukte nog een waterlelie voor Bou. Hij lokte vogels met wat brood, voerde een alligator , die op 20 centimeter voor onze neus opdook, vertelde over de dieren en over zijn jeugd in de swamp. Het leuke van deze tour was dat ze naast de enerverende ervaring van de boottocht ook iets over de indiaanse cultuur vertelden. Wij legden even aan bij een oude indiaanse nederzetting, waar de bijna tamme raccoons in zijn broekspijp gingen hangen, hij was duidelijk een dierenmens. Wij hebben ervan genoten.

Hotel: Holiday Inn Express

06-01-2014 Florida City, FL ⇉ Key West, FL

Gisterenavond nog even bij de Best Buy langs geweest. In de uitverkoop een Action recorder van Sony gekocht. Deze was zwaar afgeprijsd, het was een winkeldemo. Helaas ontbrak er een kabel zodat wij deze vanmorgen nog even terug moesten brengen. Nadat een en ander daar geregeld was op naar de Everglades. Inmiddels was het behoorlijk warm geworden zodat de polo ingewisseld werd door een hemd met korte mouwen.
Bij het welcomscenter nog wat informatie ingewonnen en daar vertelden ze dat ondanks wat de boeken zeggen er toch behoorlijk veel muggen waren.
Een hoogtepunt is de Anhingatrail en die bevindt zich gelukkig voor een groot deel op open terrein en daar zou het met de muggen wel meevallen. Dat klopt, maar helaas lagen de andere trails over het grootste deel onder een dichte bebossing, wij zijn zowat opgegeten.
Wel hebben wij gedurende de dag een schat aan wildlife gespot. Heel veel vogels waaronder een aantal nesten met jong leven, heel leuk om te zien. Ook zagen wij nog een hele grote uil, die een uiltje zat te knappen.
Inmiddels was het al behoorlijk aan de tijd en wij moesten nog zo'n twee en half uur rijden naar Key West.
Recht tegenover ons hotel zit Duffy's, een plaatselijke eetgelegenheid. Wij hadden geen zin om er nog op uit te gaan dus werd het Duffy's. Bou bestelde een grilled Snapper en ik een Florida lobstertail. Helaas waren beide wat overcooked, maar net niet genoeg om de boel terug te sturen.

Hotel: Truman Hotel

07-01-2014 Key West, FL

Het Truman hotel is een leuke plek om te vertoeven, zeker als het mooi weer is. Het ontbijt wordt bij de pool geserveerd, maar helaas is het vanmorgen behoorlijk fris, te koud in ieder geval voor ons om gezellig te gaan doen. dus werd het trays met lekkere pastries om in de kamer op te eten. Vandaar hebben wij trouwens ook poolview dus missen wij niets.
Eerst naar het Key West Wildlife Centre, eigenlijk een soort Pieterburen voor zielige vogels. Op zich best leuk maar erg kleinschalig. Er waren redelijk veel pelikanen, een havik, een valk, een spotlijster en een paar andere dieren die wij niet thuis konden brengen. Daarna het zuidelijkste puntje van de US op de plaat gezet en uiteraard ook nog de onvermijdelijke milemarker 0 van de US1.
In Key West draait verder eigenlijk alles om Duvalstreet, een armoedig zooitje shops waar de meest afgrijselijke troep getracht wordt aan de man te brengen, ticketverkopers voor de toeristentreintjes en een scala aan barretjes annex eetgelegenheden waar je eigenlijk niet naar binnen durft. Ook Sloppy Joe, de stamkroeg van Ernest Hemingway, zit hier en daar moet je wel naar binnen. Het is er altijd stervensdruk, zo ook nu. Wij liepen wat rond om een plekje te bemachtigen, maar zonder succes.
Opeens werden wij aangesproken door een stel die met z'n tweeën aan een vierpersoons tafeltje zaten. Zij boden ons aan om aan te sluiten en boden ons direct aan om mee te eten van de portie conch fritters die toch te veel was voor hen. Wij raakten aan de praat met de constructor en zijn vrouw uit Louisiana, die op cruise waren onderweg naar de Bahama's. Wij bestelden ondertussen een drankje en aangezien de conch fritters behoorlijk vulden, slechts nog een portie keylime pie. Kenneth en Rita wilden niets meer. Toen de rekening kwam stond Kevin erop om ons te vrij te houden.
Voor de rest was het maar grote droefenis hier, onbegrijpelijk. Ze trekken toch heel veel toeristen hier, grote cruiseschepen leggen hier aan, de hotelprijzen en het eten zijn naar amerikaanse begrippen heel hoog, dan zou je toch zeggen dat het aanbod aan goede produkten en behoorlijke eten er ook moet zijn.
Wij bezochten ook nog het huis waar Hemingway een tijd heeft gewoond, dit is een van de topattracties hier. Onze gids was zeer onderhoudend en dat maakte het geheel zeer vermakelijk, ook de 45 aanwezige katten maakten dat wij een leuke middag hadden.
Aangezien wij geen idee hadden waar je behoorlijk eten voor een aanvaardbare prijs kon krijgen, wij vonden wel Pisces, maar die had ster- allures en prijzen en daar hadden wij niet zo'n zin in en waren daar ook niet op gekleed.
Het werd uiteindelijk een hamburger bij Five Guys. Ik moet zeggen de lekkerste na die van In 'n Out.

Hotel: Truman Hotel

08-01-2014 Key West, FL ⇉ Miami Springs, FL | National Key Deer Refuge

Albino buzzard????Vandaag verlaten wij Key West weer. Vermoedelijk voor het laatst. Hier hebben we het wel gezien. Het is om depressief van te worden. Het hotel was trouwens wel een fijne plek om te verblijven. Onderweg doen wij nog National Key Deer Refuge aan. Het schijnt dat deze kleine hertensoort, de Key Deer, alleen hier voorkomt. In het park zien wij een heleboel vogels in de bomen zitten waaronder één witte. Het blijken buizerds te zijn. De witte was een zeer zeldzame albino buzzard volgens de ranger. In het welcome centre hadden ze die nog nooit gezien. Hebben wij weer.
Voor de rest mochten wij nog zo'n hert bewonderen, inderdaad een klein formaat, meer buizerds en een onvermijdelijke alligator.
Daarna wilden wij eigenlijk naar het opvangcentrum voor dolfijnen gaan, maar helaas begon het weer te regenen en aangezien het best prijzig is om daar naar binnen te mogen zagen wij er maar vanaf. Gelukkig zijn wij er al 2 keer eerder geweest.
Dan maar even sightseeing doen in Miami Beach, Ocean drive en het Art Deco district, was leuk om weer even gezien te hebben. Even opfrissen in het hotel en op naar de Dolphin Mall. Wat een grote en rommelige nering was dat. Rommelig, lawaaierig en bovendien zeer onoverzichtelijk. De voertaal is spaans. Bij Ghost Armor de mini in laten pakken, bij Neiman Marcus een portemonneetje van Tumi opgescharreld en Bou vond bij Levi's 2 jeans waarvan een bij de kassa $12,- blijkt te kosten, schandalig.
Bij Cheesecake Factory genoten wij ons avondmaal.

Hotel: Holiday Inn Express Floriday City

09-01-2014 Miami Springs, FL ⇉ Orlando, FL

Vandaag rijden wij via de kust naar het noorden. Orlando is de eindbestemming. Vanaf Key West volgen wij de US1 naar het noorden, dus nu ook. Eerst komen wij Boca Raton tegen, de Rolls Royces vliegen je hier om de oren, bereden door zeer grijze echtparen. Overal zie je ofwel gigantische villa's ofwel resorts afgeschermd door zeer hoge hagen. Vermoedelijk zijn hier al die bijeen gegraaide bankbonussen terecht gekomen.
Eigenlijk wilden wij vandaag nog Merritt Island aandoen, naar het schijnt een prachtig gebied waar vooral in de winter maanden heel veel wild zich ophoudt.
Helaas is deze rit iets langer dan wij verwacht hadden en bovendien begon het weer ook tegen te werken, dus wij besloten om maar de route te vervolgen via de snelweg. Maar goed ook wat even later kregen wij een gigantische bui op ons dak. Zoiets hadden eigenlijk nog nooit mee gemaakt, de ruitenwissers konden het niet meer aan.
Even inchecken en daarna naar de California Pizza Kitchen in de Mall of Millenia, een vrij nieuwe en luxueuze plek, met Prada, Gucci, Tiffany's en meer van dat soort Primark achtige nerinkjes.
Na het eten direct door naar de Premium Outlet 2 miles verderop. Daar zit een Eddy Bauer, eindelijk schone Tees.

Hotel: Holiday Inn Express Orlando

10-01-2014 Orlando, FL | Seaworld

Vandaag Seaworld, volgens Weather Pro zou het weliswaar bewolkt, een warme dag worden zonder al te veel regen. Dat kwam inderdaad uit, maar wat betreft de bewolking hadden zij het mis. Van heel veel blauw hebben wij genoten vandaag.
Seaworld behoort toch wel tot´én van onze favoriete parken. Vooral de dolfijnen spreken zeer tot onze verbeelding. Het stadion waar de orka show wordt gehouden is gesloten wegens verbouwing. Eerst dachten wij dat het vervelend was, maar later bleek dat het positief uitpakte. In plaats van de show hadden ze Shamu up close, zo noemen zij het, zeer kleinschalig en je kon heel dicht bij het water komen waar de orka's werden getraind, heel leuk. Voor de rest waren de andere voorstellingen wat tegenvallend voor ons. In tegenstelling tot de voorgaande keren hadden zij de dieren een wat minder prominente rol gegeven. Waren het in het verleden de dolfijnen die de aandacht trokken en stonden de begeleiders in wetsuits aan de kant, nu werden er meer Circque du Soleilachtige toeren uit gehaald en speelden de dolfijnen een secundaire rol.
Maar dit al neemt niet weg dat wij mede gezien het mooie weer een heel leuke dag hebben gehad. Wel waren de benen en voeten helemaal op. Volgens de pas aangeschafte stappentellers hadden wij zo'n 13 kilometer gelopen.
De schone was was inmiddels vrijwel vies, dus moest er wat ondergoed aangeschaft worden. Op naar de outlet om er weer spic en span bij te lopen.

Hotel: Holiday Inn Express Orlando

11-01-2014 Orlando, FL | Merritt Island

Aangezien het weer noordwaarts behoorlijk tegen valt besluiten wij ons plan om nog naar Georgia te gaan te laten varen. Hierdoor kunnen wij een dag langer hier in Orlando blijven en toch naar Merritt Island rijden waar wij eergisteren niet aan toe zijn gekomen. Het is de zeer de moeite waard. Op de boardwalk van het visitors center, zien wij opeens een vrouw wat paniekerig op iets reageren, manlief liep druk met zijn camera in het rond. Nader onderzoek leerde ons dat tussen de planken door een Eastern Garter snake oftewel een kousenbandslang (jaja, wij leren het al!) zijn voorstelling aan het afdraaien was. Nou ja, het was meer een zeer uit de kluiten gewassen regenworm, maar wel met mooie kleurtjes en een gespleten tong. Bou vond hem wel leuk zei ze. Voor de rest zagen wij heel veel watervogels, waaronder ook een mooi exemplaar van de Roseate Spoonbill, of te wel een roze lepelaar.
In de verte zagen wij opeens iets groots en zwarts welke zich in onze richting bewoog. De spanning steeg gestaag, wat hing ons nu weer boven het hoofd.
Uiteindelijk konden wij onderscheiden waar het om ging. Bleek het een ordinair everzwijn te zijn. De spanning was het leukst.
Daarna nog naar de Mall of Millennia, bij A&F een pullover en een vest pour moi. Pour elle een potlood van Mac.
Om uitgebreid te gaan eten zat er vandaag niet in, geen zin. Het werd een bezoek aan het foodcourt, een bak groenvoer voor Bou, en voor mij de onvermijdelijke Panda Express, alhoewel het hier om een imitator ging. De orginele komen wij steeds minder in de malls tegen.

Hotel: Holiday Inn Express Orlando

12-01-2014 Orlando, FL ⇉ Silversprings, FL | Silver Springs

Een kort ritje vandaag. Wij gaan noordwaarts richting Ocala, 12 jaar geleden zijn wij er ook geweest en bezochten er Silver Springs, een soort themapark waar de glasbodemboten de grootste trekker zijn. Verder was er een soort safaritocht waar je met een Jeep langs giraffen, struisvogels, beren, vogels en veel hoefachtige werd geleid, en voor Bou een mooie draaimolen.
Dat carrousel was voor ons de reden dat wij er nog eens terug wilden. Toen wij er aan kwamen was alles behoorlijk veranderd. De entree was nu veel grootser en er was een redelijk grote parkeerplaats, alleen de kassa was verdwenen. Nu werd er voor de parkeerplaats geld gevraagd, 8 dollar per voertuig, dat viel mee want het was tevens de toegang tot het park, er werd ook nog eens een grote carshow gehouden.
Van het amusementspark zoals wij ons herinnerden was helemaal niets meer over, wel konden wij zien dat er heel veel was geprobeerd om de zaak te moderniseren en uit te breiden. Zoals al gemeld is de entree/annex parkeerplaats gewijzigd, nu was er ook een gebouw waar horeca en de onvermijdelijke souvenirshops gevestigd konden worden. Blijkbaar is er behoorlijk veel mis gegaan, de wijzigingen hadden averechts uitgepakt. Er was niets meer, op de glasbodemboten en wat eettentjes na was bijna alles verdwenen. Wij maakten nog wel een tochtje met de glasbodemboot. Deze werd gerund en bemand door waarschijnlijk dezelfde meneer als 12 jaar geleden, toen al de gepensioneerde leeftijd ruim gepasseerd, dus nu 12 jaar ouder en ze lopen nog zonder rollator.
Op de autoshow staan een aantal leuke thunderbirds, en een heleboel mustangs, naar europese maatstaven een beetje een nep sportscar, maar hier toch echt wel een status object. Ook de showcars onbreken niet, hoe je daar mee kan rijden is mij een raadsel.
Ons hotel zit direct naast het park, dus moesten wij nog een heel stuk. Om verder te gaan zoeken naar een geschikte plaats om te eten was niet nodig. Aan de overkant is een "eens maar nooit weer" Bob Evans, waar wij inmiddels al 2 keer zijn geweest. De tweede keer was best acceptabel, dus durven wij best een derde keer aan. De prijzen baren ons echter wel zorgen. Rond de $10,00 heb je hier al een complete maaltijd. Bou koos voor een blackened whitefish met vooraf een chilisoup en ik voor een patatocrusted flounder met vooraf een garden salat. Als toetje voor Bou een sundae met berries en ik een double crusted cherriepie, waarbij de cherries door appel werden vervangen. Was wel een toeslag van een dollar. Met drank mee waren wij voor $25,- klaar. Deze Bob Evans nodige ons uit om van de "eens maar nooit weer" een wellicht "laten we ook maar eens een 4e keer proberen" te maken.
Ons hotel behoort voor ons trouwens tot een topper onder de HIE's, heel goed onderhouden en onze geüpgraded suite had een lekere jacuzzi , waar Bou een beetje veel badschuim in had gedaan.

Hotel: Holiday Inn Siversprings

13-01-2014 Silversprings, FL ⇉ Pensacola, FL | Joe Patti

Joe Patti Vandaag een grote verplaatsing. Aangezien wij onze route hebben gewijzigd hebben en niet naar Georgia gaan denken wij er hard over om 2 dagen naar Austin te gaan. Daarom vertrekken wij vandaag naar Pensacola. Ondanks de voorspelling hebben wij tot een uur of 3 mooi weer, het laatste uurtje tot onze bestemming rijden we door de stromende regen.
Joe Patti Fishmarket is een locale held volgens zeggen en wordt geroemd om zijn goede en verse kwaliteit vis en schaaldieren, dat moeten we dan maar proberen. Binnengekomen zien wij Joe als een vorst zitten om alles in de gaten te houden. Het gaat er op een zeer vreemde manier semi efficiënt aan toe. In plaats dat je een nummertje moet trekken zit er een juf die de nummertjes uit deelt. Zij zit in oogbereik van Joe en geeft hem seintjes welk nummer ze heeft uitgedeeld, Joe op zijn beurt roept via een geluidsinstallatie om wie aan de beurt is en vervolgens drukt de betreffende verkoper op een apparaat waar het nummer wordt weergegeven van degene met het winnende nummer. Nadat de bestelling is samengesteld kan de aangeschafte waar voor verdere behandeling, schoonmaken, stomen en dergelijke, worden afgegeven. Je begeeft je vervolgens naar de kassa om te betalen en laat daarna je bonnetje weer zien om je inmiddels geprepareerde waar in ontvangst te nemen.
Ze zijn tot 6 uur open dus besluiten wij om voordat wij inchecken in ons hotel eerst maar even langs te gaan om wat eten te scoren. Wij kiezen voor tempura shrimps, wat sushi en gefrituurde shao mai, die wij daar opaten. Vreemd dat we hier Japans aantroffen, had eigenlijk meer eat & peel shrimps, fish & chips ed verwacht. Maar het was zo lekker dat wij nog wat meenamen voor later. Ons hotel was maar 5 minuten hier vandaan.

Hotel: Holiday Inn Express Pensacola

14-01-2014 Pensacola, FL ⇉ Lake Charles, LA | Steamboat Bill

Zomaar geprikt op de kaart onderweg naar Houston, en de winnaar is Lake Charles Louisiana, Bayou County. Wij checken eerst in ons hotel en nemen een korte rust. Daarna wat verkennen eindigend bij Steamboot Bill, een cajun style restaurant, alhoewel je het eigenlijk geen restaurant mag noemen. Bij binnenkomst krijg je een menukaart in handen geduwd en bij een balie kan je je bestelling doorgeven en betalen. Je drankje en een nummer krijg je mee en dan zoek je zelf een tafeltje uit. Je maal wordt even later aan tafel gebracht. Bou koos voor shrimp etouffee en ik voor battered jumbo shrimps en dat waren geen verkeerde keuzes, wij waren content.
Voordat wij bij Steamboat Bill naar binnen gingen waren wij eerst nog in één van de casino's geweest, deze vonden wij wat minder, een beetje kak en iets te netjes naar onze smaak. Bovendien was de minimum inzet op de goedkoopste Blackjack tafels $25,- en dat vind ik te hoog om even lekker te kunnen spelen. Daarom gingen wij na het eten naar een ander, Isle of Capri. Hier was het veel leuker en gezelliger, en $5,- Blackjack was hier mogelijk. Bou achter de slots en ik aan tafel. Ik eindigde vrijwel quitte en Bou een verlies(je).
Lake Charles bevalt ons wel, wij besluiten ons verblijf hier met een dag te verlengen.

Hotel: Holiday Inn Express Lake Charles

15-01-2014 Lake Charles, LA | Creole Nature Trail

Vandaag doen wij de Creole Nature Trail, deze beslaat eigenlijk een heel groot deel van de golfkust. Wij doen een gedeelte hiervan. Wij boffen, het is mooi weer, weliswaar aan de koude kant, maar de zon schijnt. Dit gebied is gelukkig nog niet echt ontdekt, het is hier nog puur en authentiek, en je proeft alles als je de woorden Creole, Cajun, Zydeco en gumbo hoort, echte Southern Style. Wij rijden over het strand, worden met een pont naar de overkant van een Bayou gebracht en genieten van het prachtige landschap. Hoogtepunt is de Pintail Wildlife drive, een ruim 2 miles loop, waar heel veel trekvogels de winter verblijven. Wij zijn aan de westkant begonnen en daar was geen visitors centre, hier aan de oostkant wel. Op zich prachtig aangelegd maar nog wel op een beetje padvinderachtige manier. Vermoedelijk zijn wij vandaag de enige bezoekers, althans zo ziet het eruit. Wij kijken naar een video en naar een voorstelling van poppen, waarbij iets over de Creole cultuur wordt verteld. Heel vermakelijk allemaal, voor de rest nog geen prullaria gemaakt in heel verre landen die je voor behoorlijke bedragen kan aanschaffen. Neen, alleen een pot voor donaties en een handtekeningenboek.
Vervolgens naar de succesnummers van gisterenavond. Steamboat Bill leverde de spicy peel & eat shrimps en een appetizer shrimp etouffee en Isle of Capri verdubbelde mijn zakgeld.

Hotel: Holiday Inn Express Lake Charles

16-01-2014 Lake Charles, LA | Pintail Wildlife drive

Aangezien wij in Lake Charles zijn blijven hangen wordt Austin te krap. Daarom nog maar een rustig dagje Lake Charles. Eerst wat sightseeing, historic district of Lake Charles is slachtoffer.
Op die van native americans (de indianen) na, hebben de import Amerikanen een historie die niet verder gaat als laat zeggen 1850, dus naar onze begrippen hebben ze amper historie, zo ook de historic districten. Deze bestaan meestal uit een aantal huizen en winkels die je wel kent uit de westerns, met wat zaken die je doet denken aan de fifties. Toch is het best leuk en interessant om even een blik te werpen.
Bou had ineen ander foldertje gelezen dat er in Lake Charles een Cajun Market zou zijn, dat leek haar wel wat. Tom2 werd geïnstrueerd en hij leidde ons naar een achteraf straatje. Wij gingen al driftig in de weer om te kijken of wij het verkeerde adres hadden genomen maar plots zagen wij een uithangbord van de markt. Bleek het een alles-in-een winkeltje zijn vol met souvenirs, kruiden, bussen met koffiebonen in allerlei aroma's die je zelf kon malen en vooral een heleboel prullaria. Ach ja je kan niet altijd goed inschatten wat er gaat komen.
Wij aten onze bagels op aan een lokaal strandje met uitzicht op de baai.
Omdat het gisteren nogal fris was hadden wij de boardwalk behorende bij de Pintail Wildlife drive overgeslagen. Vandaag is het een stuk aangenamer, dus besluiten wij om vandaag de stappenteller eens flink te laten werken. Blijkt dat wij gisteren ontzettend veel geluk hebben gehad, wij namen toen heel veel vogels waar. Hoeveel daar heb ik geen idee over, maar als het er een miljoen waren zou mij dat niet verbazen, het kunnen er trouwens ook honderdduizend zijn geweest, het waren er in ieder geval heel veel.
Vandaag is het aanmerkelijk rustiger, wel konden wij in alle rust een Roseate Spoonbill bekijken die zij maaltje bijeen aan het scharrelen was.
Eten deden wij Luna, beiden kozen wij voor grilled redfish, Bou met krab en ik met crawfish. Het was heel lekker in een leuke entourage. Wel was het geloof ik ons duurste diner van deze vakantie, wij waren met z'n tweeeuml;n wel $60,- kwijt. Big spenders, hahaha.
We besloten de dag in het casino waar ik mijn zakgeld wederom verdubbelde. Wel ging de helft daarvan weer op in de slotmachine, maar ondanks dat hebben we lol gehad en is ons verblijf in Lake Charles voor een groot deel betaald door het casino.

Hotel: Holiday Inn Express Lake Charles

17-01-2014 Lake Charles, LA ⇉ Houston, TX

De laaste dagen van deze vakantie zijn alweer aangebroken. Wij hadden gehoopt op meer mooi weer, maar ondanks dat hebben wij weer heerlijk gehad hier en heel veel gezien. Het was alweer bijna 10 jaar geleden dat wij in Florida en Louisiana zijn geweest, veel is voor ons gevoel bij het oude gebleven, in Miami wist ik de weg zelfs nog, maar in Orlando is heel veel gewijzigd. Heel veel bijgebouwd en heel veel drukker geworden.
Vandaag een kort ritje naar Houston. Eerst even inchecken en daarna naar de Galleria Mall, ja, die hele grote met een ijsbaan erin.
Gelukkig is dt niet de eerste mall deze trip en is de meeste sales weer over. Nu zijn er slechts gewone afprijzingen en dat is ons inmiddels te min, wij zijn de afgelopen tijd dermate verwend geweest met korting op korting op korting prijzen en dat voelt nu al gauw te duurl, normaal gesproken zouden wij al blij zijn geweest met de nu aangeboden prijzen. Eigenlijk is het niet normaal dat wij hiermee uit de voeten kunnen. Je voelt je eigenlijk besodemieterd als je iets tegen een regulaire prijs moet aanschaffen. Blijkbaar zijn de marges dermate hoog dat zij zich kunnen permitteren om zoveel afprijzingen toe te passen. De buit was vandaag slechts 2 truien voor madame.
We sluiten af bij de Cheesecake Factory. In het hotel nog even de bagage bekeken maar we moeten toch weer een tas of koffer bij kopen. Gelukkig hadden wij hier al een beetje rekening mee gehouden en mogen wij nog één item meer inchecken.

Hotel: Crowne Plaza

18-01-2014 Houston, TX | Lewis, de valse nicht

Laatste dag is aangebroken. Zoals goed gebruik wordt deze dag gereserveerd voor de laatste aankopen, je weet maar nooit wat je mist en bovendien zijn de meegebrachte koffers toch al te vol en moet er wat bijkomen. Wij gaan naar de Houston premium outlet mall, een hele grote merken wij al gauw. Het is zaterdag dus van crisis blijkt niets. Wij zijn vroeg dus vinden wij nog een parkeerplek vlak bij een entrance. Belangrijkste is een extra bagage item, dus gaan wij poolshoogte nemen bij Tumi, Samsonite en een andere shop. Samsonite heeft uiteindelijk de beste oplossing voor ons. Een grote tas met wieltjes, die bovendien plat gemaakt kan worden en zodoende op een volgende trip in de koffer mee kan. Iedere keer weer moeten wij koffers bijkopen, de schuur puilt inmiddels uit, hopelijk is dit nu de oplossing.
Nu dit geregeld is kan het echte werk beginnen, er is tenslotte nu meer ruimte voor aankopen! Ik zit al een tijdje op een schoudertas van Coach te azen voor mijn Macbook maar vond deze steeds te duur, en laat er nu net hier een zwarte in de aanbieding liggen. Verder nog een mooie lederen cover voor de ipad mini, en die was zo voordelig dat ie niet in Houston kan blijven. Bij Jockey de voorraad slips tot aanvaardbaar aangevuld en bij Eddie B nog wat tees, want je weet maar nooit, het begint er toch op te lijken dat mr. Bauer zijn langste tijd heeft gehad en dan moeten we op zoek naar een nieuwe leverancier voor onze t-shirts. Bou houdt het op de strijkijzercreme. Gisterenavond had ze bij Neimann Marcus al een poging gedaan, maar Lewis, de zeer valse nicht die haar hielp bleek de boel een beetje te besodemieteren, hij beloofde Bou een heleboel extra's en deed er nogal geheimzinnig over. Niemand mocht er wat van zien, wat het was volgens hem echt de moeite waard. Bij de Cheesecake Factory tijdens het diner bleek dat de aangeschafte waar duurder te zijn dan wij dachten. Bou op haar manier op hoge poten terug naar Lewis. Hij had per ongeluk een grotere verpakking gepakt die voordeliger bleek te zijn, daar kon Bou mee leven en zij hervatte haar eten. Toch nieuwsgierig geworden naar de grote verassing van Lewis wierp ze een blik in de gesloten tas, bleek er een lege shopping tas in te zitten. Bou zat nog uit te puffen van haar trip naar die relnicht dus ging ik maar. Hij duwde mij een pakketje in handen en daar ging ik triomfantelijk mee terug naar the duchess. Vol verwachting klopte haar hart, maar die werd wederom teleurgesteld. Wij hadden er genoeg van dus vonden wij dat Lewis in de p kon zakken, misschien is het niet eens een straf voor hem, en besloten dat Bou maar gerimpeld verder door het leven moest gaan. Hij moest de deal maar ongedaan maken. Hij deed dat morrend en keurde ons geen, zelfs geen valse, blik meer waardig. Wij omgekeerd wel en lachten hem hartelijk toe.
Ons gevoel betreffende Eddie B. wordt weer versterkt, de vestiging hier is aan het opheffen, over acht dagen zijn ze gesloten. Ze hebben nog een tee in mijn maat. We besloten de dag bij een chinees restaurant in de mall, het zat er vol met chinees sprekende chinezen dus moest het wel goed zitten en dat deed het. Ankie nog even via iMessage gevraagd naar de Chinese karakters voor tami en dat besteld, voortreffelijk.

Hotel: Crowne Plaza

19-01-2014 Houston, TX ⇉ Amsterdam

De koffers zijn gepakt, ondanks de extra tas blijft het puzzelen, maar het is weer gelukt, alles zit erin en het gewicht blijft onder controle. We ontbijten nog wat en doen het verder rustig aan. Het fijne van deze Crowne Plaza is dat er een porter is, wij maken daar dankbaar gebruik van. Voor een paar dollar zit al onze bagage in de auto. Nu blijkt eigenlijk pas hoe groot die Impala wel is. Zels met die grote tas erbij pas het nog steeds allemaal in de trunk.
Houston is voor ons gevoel wel heel veel drukker geworden, vermoed dat het verkeer op dat van Parijs is gaan lijken, het relaxte rijden is hier wel over. Trouwens dat hebben wij hier in het zuidoosten overal wel ervaren. In the West is het vooral rondom de grote steden, maar als je iets verder van de steden komt is het daar nog steeds relaxed. Hier is het overal druk en chaotisch, vrijwel niemand maakt zich nog druk om de maximale snelheid en de beleefdheid is ook totaal verdwenen. Ondanks dat valt de trip naar de luchthaven mee. Wederom zat het ons mee, wij vroegen bij de car rental om een trolley en daar zag Joseph Roberts, de Hertz medewerker die ons hielp, al dat wij heel veel bagage bij ons hadden en dat het met de te nemen airport shuttle wat problematisch voor ons zou worden. Hij was zo aardig om ons helemaal naar de terminal te brengen, wat een bof. Geen gesjouw met koffers, wij stonden pal voor de afgifteplek.
Aangezien het nog wel een paar uurtjes zou duren voor wij weer wat te eten zouden krijgen toch nog maar wat ongezonds op de luchthaven genomen. Bou vond bij Starbucks haar favoriete pumpkinbread en tata, de Panda Express is inmiddels in de eredivisie beland en heeft een nering op een prominente plaats bij de gates.
Het zit er weer op, wij moeten weer een tijdje zonder. De vlucht loopt tot nu toe soepel, Schiphol is inmiddels nog maar anderhalf uur vliegen.