USA Vacation

USA vacations | Indian Summer 2007

20-09-2007 Almere, FL

X
Onze routeHet begint te kriebelen, over een paar dagen vertrekken we weer. Wij hebben het plan opgevat de beroemde Indian Summer eens mee te maken. Ik geef toe wij gaan wat vroeg wat ons de tijd geeft eerst New York te bezoeken en daar na Rhode Island, Boston etc. te verkennen. Daarna hopen wij dat de verkleuring van de bomen vollop zal zijn.

  • New York, NY
  • B Warwick, RI
  • C South Yarmouth, MA
  • D Boston, MA
  • E Portland, ME
  • F Trenton, ME
  • G Portland, ME
  • H Bethel, ME
  • I Salem, NH
  • J Burlington, VT
  • K New Britain, CT
  • L Hartford, CT
  • M Elmsford, NY
  • New York, NY

23-09-2007 Almere, FL ⇉ New York City, NY

X
Onze Ford EscapeHoera, we gaan weer . deze keer kiezen wij voor het noordoosten. Veel gehoord over de Indian Summer. We vliegen over een paar uurtjes naar New York. Bob & Corinne brengen ons naar Schiphol. December 2001 was de eerste keer, dit wordt inmiddels alweer de 9e keer dat wij de stap wagen.
Eigenlijk is de vlucht voorspoedig verlopen. We vertrokken op tijd en kwamen op tijd aan. Alleen die ellende bij immigration, eindeloze rijen, het leek wel op de rij bij Space Mountain (Disney) De bewegwijzering op JFK naar de Car Rentals liet zeer te wensen over. Na een paar keer vragen kwamen we er toch nog achter dat wij de Airtrain moesten nemen tot station C. Toen wij dat uiteindelijk wisten was het een fluitje van een cent. Bij Hertz werden we al verwelkomd op het grote bord, onze auto stond klaar op lot 60. Het bleek een heuse PC tractor te zijn, een Ford Escape Limited ofzo. Met hulp van Neverlost naar het hotel gereden. Nog even een hamburger gegeten en dan maar slapen.

Hotel: La Quinta Queens

24-09-2007 New York City, NY | Manhattan

X
sfeer proevenVroeg wakker, dus zodoende ook vroeg op pad. Eerst met de subway naar Times Square en daar een stukje sfeer geproefd. Via Broadway naar het Empire State Building gewandeld, Bou alleen naar boven. Daarna even naar Macy's wat Estee inkopen gedaan en een broodje bij Au Bon Pain gegeten. Daarna naar de South Ferry gegaan waar we de Staten Island Ferry namen. Heen en terug, vrijheidsbeeld weer gezien en prachtig weer, dus ook een prachtig uitzicht. Dat gold uiteraard ook vanaf boven op het ESB. Ground zero even bekeken, was nog steeds alleen een grote bouwput, eigenlijk nog niet veel te zien. Toen naar Century 21 (Douglas, Ron hates you). Bou een leren jasje gekocht en een vestje van Donna Karan. Voor Ron een portfeuille van Polo Ralph Lauren gekocht. Daarna terug naar het hotel om bij te komen want we waren inmiddels behoorlijk moe geworden. Nu gaan we erop uit om ergens te gaan eten. Geloof het of geloof het niet, het is Chinatown geworden. Bij toeval viel ons oog op een restaurantje. Het bleek dezelfde keuze te zijn welke wij in 2001 maakten. Het was nog precies hetzelfde.

Hotel: La Quinta Queens

25-09-2007 New York City, NY | Williamsburg

X
WilliamsburgWeer vroeg op, redelijk uitgerust, maar wel pijn in de benen cq voeten. Op de planning staat een bezoek aan Williamsburg. Maar eerst nog even rond gekeken in het Grand Central Station,.daar kwamen we toch langs. Zijn er 6 jaar geleden ook geweest, het blijft indrukwekkend. Daarna met de L Line naar Bedford Ave en daar wat rondgelopen. Het is een gezellige buurt met 'alternatieve' middenstand. Zelfs geen Starbucks gezien, je koffie haal je hier bij bijvoorbeeld Cafe Madeleine ofzo. Dat hebben we dan ook gedaan, met een lekkere tunasalad sandwich.Na de nodige kledingboetieks, brillenzaken e.a. binnengestapt bij de Red Bowl, een moderne Chinese eettent. Mooi strak zwart-rood interieur, zelfs doorgetrokken tot en met het toilet. Ze waren net een maand open en hadden waarschijnlijk nog niet in de gaten dat ze veel te goedkoop waren.Voor een lunch (kop soep en een maaltijd) rekenen ze $ 6,50 en de Chinese thee is gratis. We namen hot and sour soup en daarna grote garnalen (weliswaar maar 4 stuks, maar het waren zeer smakelijke grote exemplaren.) Ron had zich eigenlijk voorgenomen geen CD zaak in te gaan, maar na de aanblik van Soundfix kon hij zich toch niet bedwingen.De oogst was ondermeer een paar oudjes van Wilco.
Vervolgens richting Soho, daar kwamen we weer in de US, Starbucks, Levis, Express, Banana Repuplic etc. Uiteraard ook de zeer luxe en trendy zaken zoals een Prada boutique. In Princestreet kwamen we Station One tegen, was een gigantische Apple store en het was een drukte van jewelste. Ging ervan uit dat de Iphones weggegeven werden, zulke rijen stonden daar. Ben ook maar gaan kijken want een gratis Iphone is natuurlijk nooit weg. Helaas werd er niets weggegeven, het was gewoon druk. Bou moest zowaar nog even plassen, dus zijn we nog maar even een cafe binnengedoken waar we een espresso namen. Die waren even duur als onze hele lunch in de Red Bowl. Daarna zijn we nog even gaan kijken bij een hele grote kledingzaak, waarvan me de naam even ontschoten is. Nog een paar dingen gepast maar uiteindelijk niets gekocht, het stond niet. Verder gelopen naar Greenwich Village en toen besloten dat we weer naar de Red Bowl gingen om te eten. De mensen herkenden ons nog, grappig! Vooraf hadden we op aanraden van de vrouw die ons die middag ook bediende de chicken lettuce wraps with pine nuts genomen, erg lekker. Je moest zelf de ijsbergslabladeren vullen met de kip en daarna lekkere pittige saus erover doen. Daarna namen we ginger chicken en shrimps with lobstersaus, deze saus leek qua uiterlijk op haaievinnensoep en deze vonden we niet zo lekker. Maar de rest smaakte wel en leek in niets op wat we bij andere Chinese restaurants hebben geproefd Na het eten zijn we terug gegaan naar het hotel, want we waren ontzettend moe. We moesten drie keer overstappen met de metro en het was ontzettend druk en warm, het was namelijk een prachtige dag met veel zon en temperaturen van 30 graden! Op de perrons was het drukkend wam en in de metro heel erg koud, dus zullen we wel verkouden worden. Nog even water gehaald bij het benzinestation valkbij het hotel, 24 halve liters voor $ 3,99, je gelooft het bijna niet! Rond acht uur terug in het hotel, lekker een bad genomen en toen vroeg gaan slapen.

Hotel: La Quinta Queens

26-09-2007 New York City, New York ⇉ Warwick, Rhode Island | Rhode Island

X
Mystic SeaportNY zit erop, nu op weg naar de kust van New England. We zijn nog behoorlijk stram in de spieren, gelukkig staat de tractor klaar dus kunnen we voorlopig blijven zitten. Onderweg kwamen wij zowaar een Cracker & Barrel tegen, die zijn hier schaars, zodoende besloten we daar maar te brunchen. Bou haar BLT salad en Ron Scrambled eggs.Toen naar Mystic Seaport, een plek waar ze het verleden in stand proberen te houden. Een havenstadje waar je de 'oudste' walvisvaarder kan vinden, en andere meuk. Er moest een behoorlijke entree betaald worden, nou, dat moesten we maar niet doen, zo interessant is het nu ook weer niet. Toen naar Newport, een soort Portofino op Rhode Island. Een mooie kustweg leidde ons naar twee gigantische bruggen over uitlopers van de oceaan. Zeer indrukwekkend. In Newport gekeken bij The Breakers, een buitenverblijf van de familie Vanderbilt, volgens zeggen geinspireerd door een castello in de omgeving van Genova. Was gigantisch met een schitterde tuin aan de oceaan. Daana wat aan de haven rondgelopen en geeindigd in the Black Pearl. Volgens de capitoolgids beroemd om clamshowder en breadpudding. Samen met garnalen van de barbeque hebben we dat dan ook maar genomen. Lekker, de broodpudding bleek meer een soort puddingbroodje te zijn met kokos, heftig maar wel lekker.
Het was inmiddels alweer 7 uur, en ondanks het rustige dagje waren we behoorlijk moe. De reis en NY heben er blijkbaar behoorlijk ingehakt. Daarom zijn we maar vroeg richting ons hotel in Warwick gereden. Daar nog even rondgereden op zoek naar een supermarkt, maar die konden we niet zo gauw vinden.

Hotel: La Quinta Warwick

27-09-2007 Warwick, Rhode Island ⇉ South Yarmouth, Massachusetts | Cape Cod

X
ProvincetownHet is nog steeds redelijk mooi weer. Droog en zonnig, maar inmiddels wel wat bewolking. De vooruitzichten zijn minder, maar daar zijn we op voorbereid. Tegen een uur of 12 bereiken we het uiterste puntje van Cape Cod, Provincetown. We komen binnen in een druk straatje met allerlei winkeltjes en restaurants. Een typisch straatje van een stadje aan de zee. Het was er nog gezellig druk, de winkeliers waren al begonnen om zich klaar te maken voor de winter: Sales!. Parkeren was een beetje een probleem, maar al gauw zagen we een oprit naar een achtererf, die reden we in en er bleek nog plaats om te parkeren. De plekken behoren toe aan het aan de straat liggende restaurant Bubala's. Aangezien we toch toe waren aan een versnapering besloten we om daar te gaan lunchen. Bou op chic met een heuse lobstersalad en Ron een sandwich met gebakken vis.
Vanaf het terras waar we zaten hadden wij uitzicht op de winkel van Marc Jacobs, volgens de ober had Marc een huis hier en zodoende ook een winkel ??? Na de lunch even daar gekeken en voor Ron nog een mooi caramelkleurig poloshirt gescoord en wat leuke cadeautjes voor het thuisfront. Nog even wat in het straatje rondgelopen en foto's gemaakt en gefilmd. Verder rondgereden naar het uiterste puntje, daar was een pier en er was een B&B met uitzicht op de pier en de zee. Teruggereden richting South Yarmouth waar we overnachten in het Quality Inn Hotel. Nog even uitgestapt bij een vuurtoren in Chatham, waar ik wat foto's heb gemaakt van het mooie strand en de vuurtoren. Kennelijk heb ik daar iets mee, want ik vind het altijd leuk om te kijken naar vuurtorens. Onderweg nog boodschappen gedaan bij de Stop&Shop supermarkt, een hele mooie en grote winkel. Daarna ingechecked in ons hotel en even uitgerust. Dit hotel is toch een stuk minder dan de La Quintahotels die we altijd nemen en ze zijn even duur. Maar goed, we hebben een plek om te slapen en dat is het belangrijkste. Rond een uur of half zeven zijn we gaan rijden om een eettentje te vinden voor ons diner. We kregen zowaar een regenbui maar die duurde niet heel erg lang. We vonden Spanky's Clam Shack, die we al in een brochure van Cape Cod hadden gezien en dat leek ons wel wat. We moesten ca.15 minuten wachten en hebben toen aan de bar een drankje gedronken. Ron nam een Lobster Chowda en ik fishcakes met bruin brood, coleslaw en bonen. Het was redelijk, maar niet bijzonder. Na het eten nog even en beetje gelezen en weer vroeg gaan slapen, rond een uur of elf.

Hotel: Quality Inn South Yarmouth

28-09-2007 South Yarmouth, Massachusetts ⇉ Boston - Andover, Massachusetts

X
The MayflowerLekker geslapen en alweer vroeg wakker, om half zeven al! Ontbeten en toen op weg naar Sandwich, schijnt een leuk plaatsje op Cape Cod te zijn. Eerst nog boodschappen gedaan bij de Stop&Shop winkel voor de lunch en wat te snaaien en toen naar Sandwich, wat eigenlijk nogal tegenviel. In de Capitol reisgids stond dat het een plaatje zou zijn, maar wij konden dat niet ontdekken. Even wat rondgereden en toen naar Plymouth gegaan voor o.s. de Mayflower, een schip waarmee de Engelsen ergens rond 1820 voet aan wal hebben gezet. We konden het schip zien liggen maar hebben het niet van binnen bekeken, dit was voldoende. Het was trouwens een replica die dit jaar 50 jaar bestond. Plymouth nog even per auto bekeken en toen richting Boston gegaan. Eerst nog de bagels met pastrami en pittige cheddar gegeten, die heerlijk smaakten. In Boston aangekomen wilden we in een parkeergarage parkeren maar eenmaal binnen zagen we dat deze $ 9,00 per half uur kostte, dus wilden we er meteen weer uit! Wel een beetje erg duur, vonden we. Maar eruit lukte niet gemakkelijk en toen puntje bij paaltje kwam moesten we evengoed $ 9,00 betalen, nu voor 5 minuten. We besloten om eerst maar naar ons hotel in Andover te gaan, in te checken en dan wel zien wat we gingen doen. Onze kamer in het hotel is prachtig, heel ruim met een bankstel en twee fauteuils en een king bed en ook nog ruimte om te lopen, dus behoorlijk groot. Ook een koelkast en een magnetron zijn aanwezig en twee wastafels en dit alles voor slechts $ 49,00! Hier overnachten we drie nachten dus prettig dat we zo'n fijne kamer hebben. Even koffie gemaakt en toen zijn we naar Salem in New Hampshire gereden waar een mall is met een Apple store. In New Hampshire hoef je geen tax te betalen dus alles is hier een stukje goedkoper dan in andere staten. Dus vandaar dat Ron naar de Apple store wilde om een macbook te scoren en een ipod classic. Ik heb bij de Gap nog leuke bruine ballerina's gekocht in de uitverkoop en Ron nog een poloshirt bij Abercrombie, zijn favoriete winkel momenteel. Voor het eerst bij een Ruby Tuesday gegeten, Ron had een biefstuk met friet en crabcake, waarvan ik ook nog heb meegegeten en ik heb verder nog een salade van het buffet genomen. Het smaakte prima en ik ging voor de tweede ronde. Rond een uur of half 9 waren we weer in het hotel en ik heb toen lekker een bad genomen, want van al dat gewinkel waren we behoorlijk moe geworden. Weer lekker vroeg gaan slapen.

Hotel: La Quinta Andover

29-09-2007 Boston , Massachusetts | Freedom Trail

X
Freedom TrailJawohl, ik heb mij Ipod Classic 160GB, en toch maar overstag gegaan, ben nu ook in het bezit van een Macbook.
Niet goed geslapen, er waren mensen op de gang nogal luidruchtig aan het praten en toen Ron op de deur bonsde bonsden ze gewoon terug. Dat kletsen duurde wel een paar uur voor ons gevoel en de volgende ochtend waren we behoorlijk geradbraakt. Geklaagd bij de receptie en zij vertelde ons dat het fans waren van een bepaalde groep. Na het ontbijt, wat nogal onrustig was door een buslading oudjes zijn we met de auto naar Oak Park gereden om daar de metro naar het centrum van Boston te nemen. Het eerste stuk reed er geen metro en werden we met een bus naar Sullivan gereden en vandaar namen we de metro naar Downtowncrossing, midden in het centrum van Boston. Aan een agent de weg naar het visitor's center gevraagd en dat bleek heel dichtbij te zijn. Folders gehaald voor de Freedom Trail, een wandeling van ca. 4 kilometer langs allerlei bezienswaardigheden. Het was wederom prachtig weer en de wandeling was leuk, maar wel erg vermoeiend. We hebben geluncht met een bagel gerookte zalm die prima smaakte. Tijdens de wandeling kwamen we ook bij Faneuil Hall, een overdekte markt met toeristische spullen en bij Quincy Market, ook overdekt met allemaal eetkraampjes, erg leuk! Weer buiten gekomen stond er een straatartiest een ontzettend leuke voorstelling te geven en hij had heel veel toeloop. De voorstelling duurde wel drie kwartier dus konden we lekker even uitrusten. Daarna weer verder gelopen en uiteindelijk in Quincy Market een eettentje gevonden. Daar nam ik de New England clam chowder, want ik had het ontzettend koud gekregen. Ron nam zes shrimps want hij was niet zo lekker vandaag. Na het eten zagen we opeens wat Priusen op een plein staan en daar bleek een of andere bijeenkomst te zijn geweest van groene auto's. Ron raakte aan de praat met de eigenaar van de Honda hybride, hij bleek een uitvinder te zijn en had van alles aan zijn auto verbouwd. Was een leuke vent om even mee te praten en we hebben nog wat foldermateriaal van hem meegenomen. Misschien vind Erik dit ook wel leuk om eens te lezen. Op weg naar huis heeft Ron nog een hamburger bij de McDonalds gehaald want hij had toch weer een beetje trek gekregen. Dezelfde route met metro en bus weer teruggenomen en rond half 9 waren we weer in het hotel.

Hotel: La Quinta Andover

30-09-2007 Boston, Massachusetts

X
CheersDeze keer heerlijk geslapen, pas om half acht wakker in plaats van de gebruikelijke half zeven. Bijkomend voordeel was dat de oudjes rond de tijd dat wij gingen ontbijten net vertrokken dus konden we in alle rust iets eten. Daarna besloten we om met de auto Boston in te gaan want de receptioniste had gezegd dat parkeren op zondag gratis is, op straat althans. Zo gezegd, zo gedaan maar een parkeerplek vinden was niet zo makkelijk, want het was inmiddels al half twaalf en er waren meer mensen op hetzelfde idee gekomen. Uiteindelijk vonden we een prima plaatsje en gingen we weer lopen, nu richting haven. Het was een stuk frisser dan gisteren, da kwam door de stevige wind want het was wel zonnig. We wilden nog naar het Boston Tea PartyShip maar konden het in eerste instantie niet vinden. Het zou ook in deze buurt moeten liggen en uiteindelijk hebben we het maar aan iemand gevraagd.
Deze man vertelde ons dat deze boot drie jaar geleden is afgebrand en wees ons waar het lag. Nou, het was inderdaad behoorlijk verbrand dus zijn we verder gelopen weer richting centrum. Bij Panera Bread samen een sandwich met tomaat, mozzarella en spinazie genomen met cappuchino en toen weer verder. We waren nog moe van gisteren en hebben toen een trolley door de stad genomen, deze rit duurde ongeveer twee uur dus konden we lekker zitten. Het was wel een vrij dure tour, maar ik vond het toch wel leuk. Bij Cafe Cheers in Beacon Street uitgestapt en wat foto's genomen. Toen de trolley weer in tot het eind van de rit. Ondertussen was ik wel verkleumd want we zaten eerst in het open gedeelte van de trolley, later zijn we overdekt gaan zitten. Nog even Quincy Market ingelopen en toen met de auto weer richting Beacon Street gereden, waar we een pizza bij The Upper Crust wilden gaan eten, maar het was meer een afhaalrestaurant. Even verderop zat ook een pizzatent, Figs genaamd en die zag er gezellig uit. Het zou wel ruim een half uur duren werd er gezegd, maar volgen mij was het langer. We hebben samen een pizza genomen want ze zijn erg groot. Eerst kregen we nog een mandje met lekker brood met olijfolie en toen kwam de pizza al snel. Hij smaakte lekker maar de pizza's die Ron maakt doen niet onder voor deze, hoor! Naar het hotel gereden en toen bleek Ron last van zijn been te hebben. Het bleek een hele verdikking te zijn met een flinke blauwe plek maar volgens Ron had hij zich niet gestoten. Ijsblokjes er op gedaan en toen slonk de zwelling wel iets. Ook is hij nog in bad geweest, was misschien wel goed voor zijn been. Ik ook nog in bad en toen gaan slapen.

Hotel: La Quinta Andover

01-10-2007 Boston, Massachusetts ⇉ Portland, Maine | Salem

X
HeksenkrachtRedelijk geslapen, af en toe werd ik wakker omdat ik het koud had. Ontbeten en toen naar New Hampshire gereden omdat we een kaart van deze streek wilden halen voor de rest van de planning. Daar zijn we namelijk nog niet helemaal uit. Nadat we hem hadden zijn we richting Salem in MA gereden; dit plaatsje staat bekend om 20 heksen die in 1692 allemaal zijn opgehangen. De begraafplaats even bekeken en toen nog even een paar straatjes ingelopen. Hierna zijn we naar Portsmouth gereden en daar zagen we een leuk straatje waar we even geparkeerd hebben. Vlak bij de auto was een bagelshop waar je lekkere broodjes etc. kon bestellen dus nam ik een salade (logisch: een zaak met lekkere broodjes, dus bestelt ze een salade), ik had niet zo'n trek. Ron had overigens het restant van de pizza de we gisteren in een doggy meekregen vanmorgen al soldaat gemaakt, dus die had geen honger. Espresso erbij en toen konden we er wel weer even tegen. Het is wel een gezellig stadje, Ron zag een platenzaak en ik ben bij Gap naar binnengegaan. Ron was nog niet terug en ik zag dat de parkeermeter leeg was, dus heb ik hem bijgevuld. Ron was nog niet terug en ik zag dat de parkeermeter leeg was, dus heb ik hem bijgevuld. Bleken we later een bon van $ 10,00 gekregen te hebben. Ron zag een agent en vroeg wat hij moest doen. Die agent zei dat hij bij de parkeerpolitie moest zijn, maar zei ook: hoe lang ben je hier nog en kom je hier ooit nog terug? Ron zei van niet en de agent liet min of meer doorschemeren dat hij hem zelf ook niet zou betalen. Dus dat hebben we dan ook niet gedaan. Misschien krijgt Hertz hier nog wel bericht van en moeten we de boete alsnog betalen, maar dat zien we dan wel weer. Na Portsmouth zijn we naar Kennebunk gereden, erg mooi daar met hele mooie huizen, waaronder die van George Bush. Er stonden een aantal mensen foto's van zijn huis te maken, dit stond op een soort van schiereiland met beveiliging eromheen. Ook hebben we het Wedding Cake House bekeken, wat volgens de legende door ene George Bourne is gebouwd voor zijn vrouw omdat hij plotseling voor zijn trouwdag moest uitvaren. Toen was er geen tijd meer om een bruidstaart te bakken. Hij beloofde zijn vrouw dat hij na zijn terugkeer hun woning zou verbouwen tot bruidstaart. Aldus geschiedde. Daana wilden we bij de Clam Shack een broodje kreeft halen, dit adresje stond in de Capitolgids maar helaas, hij was gesloten. Toen zijn we verderop bij The Landing een broodje kreeft gaan eten met coleslaw en lekkere frieten erbij. Het smaakte heerlijk en daarna zijn we naar ons La Quinta hotel in Portland gereden. Er kwam net een touringcar aan dus zijn we snel naar binnen gegaan. Het was al erg druk aan de balie en toen de bus leegliep helemaal, allemaal oude dametjes die aan het kwekken waren. Toch nog redelijk snel ingecheckt en weer vroeg naar bed.

Hotel: La Quinta Portland

02-10-2007 Portland, Maine ⇉ Trenton, Maine | Penobscot Bay

X
Open Heart InnGoed geslapen en ontbeten met een English muffin met cream cheese, had ik al een tijd niet gehad, zo'n muffin. Na het ontbijt gevraagd of we voor de 5e, 6e en 7e oktober hier weer konden slapen maar helaas zaten ze al vol. Telefonisch gereserveerd bij La Quinta in Salem, NH, want we hadden voor deze data nog geen hotel. Portland was ideaal geweest, want de White Mountains zijn van hieruit goed te bereiken. Maar goed, we hebben tenminste iets, al is het dan wat verder rijden. Nu gaan we richting Bar Harbor om het Acadia NP te bezoeken. Onderweg hebben we nog Deer Isle bezocht, daar kom je via een hangbrug en daar lekker rondgereden. Dit eiland lig aan de Penobscot Bay. Het is een prachtige omgeving, heerlijk rustig. Veel minder toeristisch dan Cape Cod. Onderweg bij een Dunkin Donut nog een bagel gegeten en koffie gedronken. Daarna op weg naar ons onderkomen voor twee nachten, de Open Heart Inn, waar we een cottage via internet hebben geboekt. Het is een grappig huisje, klein maar goed genoeg. Alleen de douche en het toilet hebben wat kuren, maar daar kunnen we wel mee omgaan. Nadat ingecheckt te hebben tijd genomen voor wat rust. Uitgerust en wel naar restaurant Poor Boys in Bar Harbor gegaan, een tip van de eigenaar van de Open Hearth Inn. Het was erg druk, we moesten een uur wachten. We zijn maar even het straatje ingelopen en daar waren winkeltjes en restaurants. Was lekker om even te lopen en ik heb ook nog een glaasje van Bar Harbor gekocht voor mijn verzameling. Ik heb er inmiddels al heel wat, dit is mijn vierde al deze reis, moet er thuis nog wel een plekje voor vinden. Om half negen konden we aan tafel, we namen Lobster Feast. Eerst kreeftensoep, daarna kreeft, Ron een schoongemaakte en ik ben gaan peuteren. Smaakte lekker en mijn wijntje ook. Ron een gepofte aardappel erbij en ik pasta marinara, maar die heb ik niet gegeten, wel de broccoli in azijn (koud). Als toetje was er oorspronkelijk een brownie, maar voor $ 2,00 meer kon je ook iets anders van de kaart kiezen. Ron nam een appel bosbessen crumble en ik een sugarfree cheesecake met aardbeien, bosbessen en frambozen. Het fruit kwam uit de vriezer maar de cheesecake smaakte prima. De onderkant was van walnoten. Was behoorlijk heftig. Doordat we zo laat aten lagen we voor ons doen ook laat in bed, rond 12 uur lagen we er in. Morgen weer een dag.

Hotel: The Open Heart Inn, Trenton ME

03-10-2007 Trenton, Maine | Acadia National Park in de mist

X
Acadia NP in de mistLekker geslapen en om half zeven alweer wakker. Koffie gemaakt en daarna gaan ontbijten. Er waren homemade muffins, ik nam de gingermuffin en een bramenyoghurtje en Ron een bananenmuffin en een gekookt ei. De muffin was lekker dus nam ik er nog maar een, maar toen zat ik wel erg vol. Rond een uur of half tien waren we al in het Acadia NP. Het was het al behoorlijk druk in het visitor center. Eerst een film van een kwartier over het park bekeken en toen op weg.
Het begon zonnig maar het werd steeds mistiger, jammer voor de foto's, maar aan de andere kant: dat hoort wel een beetje bij het landschap. Het is eigenlijk precies zoals je het voorstelt, ruig en idyllisch. De kust is hier prachtig. Ondanks de mist hebben we behoorlijk was foto's gemaakt en gefilmd. Hopelijk geven die een goed beeld van hoe het hier werkelijk is. Tegen lunchtijd bereikten wij Jordan Pond. Daar is, hoe bestaat het, het enige restaurant in het park gevestigd. Ron nam crabcakes en ik seashowder. We kregen er een popover bij, een beetje zoetig broodje wat uit het vormpje is gerezen, vandaar de naam popover, grappig. Volgens Ron zijn mijn crabcakes lekkerder.
Toen op naar de Caddilac Mountain, het hoogste punt aan de Atlantische oceaan aan deze kant. Helaas werd het steeds mistiger, dus konden we alleen nog maar tot onze eigen tenen kijken. Morgen wagen we nog een poging.
Daarna richting Bass Harbor gereden om de vuurtoren te zien, schijnt erg mooie plaatjes op te leveren. Dat is ook zo, prachtig. Moe, dus even naar onze cottage om uit te rusten .Vlakbij zagen we een paar gigantische rookwolken, bleek van een 'restaurantje' (weet anders niet hoe ik het moet noemen) met de naam Trenton Bridge Lobster te komen. Buiten werd in grote pannen op houtvuur de kreeft gekookt. Daar kwamen die rooksignalen vandaan. Zag er interessant uit, wij moesten dat ook maar proberen. Binnen kan je zelf je lobster uitkiezen en wat je erbij wilt hebben. Het was echter nog te vroeg om te eten dus zijn we later teruggegaan. Een paar mooie lobsters gekozen en coleslaw en potatoesalad erbij besteld. De lobster gingen in een net en werden door de 'chef' in de pan gehangen. Wij kregen nummer vier en dat wordt omgeroepen als je lobster klaar is. Na een kwartiertje konden we ze halen. Er waren en paar tafels waar je kon aanschuiven dat deden we dan ook maar. De kreeft was echt heerlijk, lekkerder dan die van gisteren. Aan onze grote tafel kwam nog een echtpaar uit Billings, Montana aanschuiven, Ann en David, we hebben gezellig zitten keuvelen. Ze hebben ook in Europa gewoond en ook heel veel gereisd. Ze waren nu voor drie maanden in eigen land aan het toeren met hun labrador Scout. Erg aardige mensen en ze hebben ons ook nog wat tips gegeven voor attracties in en rond Denver. Om half negen waren we klaar met eten en toen zij we naar onze cottage gegaan. Morgen gaan we nog terug naar het park in de hoop dat het wat mooier weer is, dan kunnen we alles misschien wat helderder (en toch had ze geen wijn gedronken) zien.

Hotel: The Open Heart Inn

04-10-2007 Trenton, Maine ⇉ Portland, Maine | Acadia National Park herkansing

X
Acadia National Park herkansingVandaag is het prachtig weer, de zon schijnt en de temperatuur is lekker. De muffins waren wederom heerlijk, daarna voor de herkansing naar Acadia Park gegaan. Gisteren was eigenlijk zoals het hoort te zijn.maar voor de plaatjes lijkt het ons vandaag toch beter.Het was behoorlijk druk, bus ladingen vol met toeristen, maar daar konden wij wel omheen.
Een bezienswaardigheid hier is Thunder Hole, een fenomeen waarin de stroming en een bepaalde zuigkracht er voor zorgt dat zeewater een grot wordt binnengezogen wat even later met een luide knal weer naar buiten wordt gegooid. Eigenlijk te ingewikkeld voor woorden maar hopelijk verduidelijkt de video één en ander. Daarna richting de karakteristieke kust die gisteren zo wonderschoon gedeeltelijk door de mist werd verhuld.We werden getrakteerd op een prachtig panorama. Zeer indrukwekkend.
Bou waagde zich zelfs nog even aan een zonnebad. Cadillac Mountain volgde en inderdaad, we konden nu verder kijken dan onze tenen. Kilometers ver konden wij nu kijken. Wij mogen blij zijn dat wij op twee manieren dit fantastisch gebied hebben mogen bezichtigen.
Even nog bij de plaatselijke Subways een foot long weat met tunasalad verorberd en toen maar onderweg naar Portland waar wij zullen overnachten in uiteraard weer een La Quinta (bij deze waren we trouwens drie dagen geleden ook geweest). Even inchecken en toen was het alweer tijd voor ons diner. Speuren op het internet leerde ons dat er een Flatbread Company moest zijn, die kenden we noch uit Banff Canada, lekker pizza's weliswaar op een biologische gezonde manier, maar toch zeer goed te pruimen.
Was maar 2 mijl vanaf hotel dus snel te bereiken. Rijden duurde inderdaad 5 minuten, maar parkeren kostte ons wel een half uur.We kozen voor een pizza met iets van sun dried tomato's, spinach en mushrooms, inderdaad, ruim voldoende voor ons beiden zoals al op de menukaart wordt aangegeven, en een bak met konijnenvoer voor Bou. Inmiddels was Bou kapot, ze stond zowat te trillen op haar benen. dus naar bed.

Hotel: La Quinta Portland

05-10-2007 Portland, Maine ⇉ Bethel, Maine | Grafton Notch State Park

X
The Norsman InnVandaag begon wat besluiteloos. We hadden de planning voor de komende dagen eigenlijk nog niet rond. Bovendien blijkt het in verband met de verkleuring van de bladeren en een lang vrij weekeinde voor de Amerikanen, overal behoorlijk druk en zijn de hotels overbooked. Gelukkig hebben wij hier en daar nog wat reserveringen staan, zodat wij in ieder geval een behoorlijk bed hebben om in te slapen. We besluiten om vanavond in Salem NH te eindigen.
We willen via Bethel ME, waar we het Grafton Notch State Park willen bekijken, via de beroemde (waarom weten we nog niet) route tussen North Conway en Lincoln naar Salem gaan. Eigenlijk een beetje teveel maar alles in North Conway en omgeving was vol.
Amper onderweg kwamen wij een grote Walmart tegen. Onze voorraad versnaperingen was behoorlijk geslonken, dus toch maar even halt gemaakt. Gelijk maar even een paar bagels met de traditionele pepperjack cheese en pastrami voor de lunch meegenomen.Toen wij in Bethel aankwamen liep het al tegen twaalven. Eigenlijk helemaal niet leuk om de geplande dag in zijn geheel af te maken.Gelukkig zagen wij de Norsman Inn en wonder boven wonder, die had nog een kamer vrij. Geen TV, geen airco maar wel schoon en op zijn zachtst gezegd geen traditionele inrichting. De foto's zullen het wel duidelijk maken.
Nu hebben we tenminste behoorlijk de tijd om de boel hier te verkennen. Wij vervolgden richting Grafton Notch, was slecht een tien mijl verder.Uiteindelijk bleek het State Park zeer mooi, maar ook zeer snel te bekijken te zijn. Na bestuderen van de kaart bespeurden wij dat we een groter rondje (via de 16 en 17) konden maken die ons via zogenaamde scenic ways zou leiden. Dat bleek zeer de moeite waar te zijn.We kunnen ons eigenlijk niet voorstellen dat het elders nog mooier kan zijn.
De traditionele sanitaire stop vond plaats bij de Farmers Housewife, een plaatselijke Deli Barn. Wij kochten er tegelijk maar wat snuisterijen voor het thuisfront en ook nog een flesje apple cider; WOW was die me even lekker. Hadden er spijt van dat we maar één flesje hadden gekocht, maar ja om nu weer een paar mijl terug te rijden.....
Even later zagen wij vlak voor ons een racoon familie de weg over schieten, moeder met twee kids. Gelukkig was de afstand net groot genoeg en waren ze super snel, anders hadden wij ze nooit meer kunnen ontwijken. Al met al zijn we hier ruim 4 uur mee zoet geweest. Terug in Bethel was de plaatselijke brouwerij al gauw gespot. Neen, we lusten beiden geen bier, maar zoals wel al eerder schreven, in deze brouwerijen kan je meestal lekker eten tegen schappelijke prijzen. Het parkeerterrein was overvol, dat beloofde veel goeds. De doorstroom binnen was goed, zodat het niet al te lang duurde voordat wij plaats konden nemen. Bou ging voor het konijnenvoer en ik besloot voor iets wat op de kaart stond als beef bricks of zo. Het was een soort mager stoofvlees wat minstens, volgens de omschrijving althans, 10 uur had staan te smoren in een geheime BBQ marinade. Het bleek een goede keuze, smaakte voortreffelijk, evenals de fries van sweet potatos en coleslaw. De salade van Bou was prima, bestond uit allerlei groens, stukken gerookte kip wat ei en croutons. Vervolgens nog even in onze kamer de foto's van de dag bekeken en deze blog bijgewerkt. Slapen.

Hotel: The Norsman Inn

06-10-2007 Bethel, Maine ⇉ Salem, New Hampshire | White Mountains

X
Mount WashingtonVroegen wij ons gisteren nog af of het nog mooier kon zijn, wel vandaag zal ons dat leren.We lieten de Norseman Inn achter ons en vertrokken richting Conway. Het weer was nog steeds fantastisch, slechts een paar kleine wolkjes waren er te bespeuren. Bij de toegang die leidt naar de scenic way naar de top van Mount Washington stond een waarschuwing dat mensen met hoogtevrees zich mogelijk onconfortabel zouden kunnen voelen, aangezien de weg nogal steil, smal en zonder vangrail is. Nou dat was dus snel omkeren voor ons. Er is verderop nog een stoomtrein naar de top, die we eventueel zouden kunnen nemen. Bleek dat je de rit naar de top moest reserveren, en dat hadden we uiteraard niet gedaan. Eigenlijk gelukkig maar, zag er wel leuk uit, maar beneden was het hele trein gebeuren goed te observeren. Naar de top hoefden wij eigenlijk niet zo, bovendien was het al wat later in de middag geworden en was het zicht ook niet zo meer zo. Er zal wel regen komen.
Onderweg naar Salem NH, waar we vanavond zullen slapen kwamen we nog een Mall tegen, maar ja, wij zijn inmiddels behoorlijk verwend, dus het was maar zeer matig. Toevallig was het wel extra kortingen dag, daar hebben we maar even van geprofiteerd. Bij Jockey een stapel slips en bij Coach twee tassen. Inmiddels was het al donker geworden en tot overmaat van ramp kwamen wij in een gigantische stortbui terecht. We hadden geen zin meer om erop uit te gaan om wat te eten, dus werd het de Big M, moet kunnen voor een keertje.

Hotel: La Quinta Salem

07-10-2007 Salem, New Hampshire | Canterbury Shaker Village

X
Canterbury Shaker VillageVanmorgen eerst naar de mall gegaan omdat ik voor nog een nieuwe bril wilde kijken, ik had namelijk de eerste keer dat we hier waren een hele leuke zwart/witte bril gezien. Daar aangekomen bleek dat ik, ondanks mijn brillenrecept, geen glazen daar kon laten maken omdat er toch echt en recept van de dokter moest komen. En al met al werd het toch een beetje duur en had ik pas een nieuwe bril gekocht, dus dat idee heb ik laten varen. Wel nog een paar sneakers en een leuke trui gekocht. Nog even geluncht in de foodcourt van de mall, ik een wrap met groenten en feta en Ron chicken 'n rice. Zo konden we er weer even tegen.Daarna wilden we naar de Billingsfarm en museum, maar omdat het al redelijk laat was zijn we naar de Canterbury Shakervillage gegaan, wat ca. 1 uur rijden was. Bij aankomst konden we gelijk met een guided tour mee, wat wel interessant was, de man vertelde leuk. We vonden de Pleasant Hill Shaker Village in Kentucky wel veel mooier, maar deze was toch ook wel leuk om te bezoeken. Na wat te hebben gefilmd en een apple cider te hebben gescoord zijn we rond vijf uur richting ons hotel in Salem gereden. 's-Avonds hebben we gegeten bij Ruby Tuesday, Ron een biefstuk en ik broccolisoep met kaas (heftig!!) en uiteraard salade van de bar. Weer behoorlijk moe en dus vroeg gaan slapen.

Hotel: La Quinta Salem

08-10-2007 Salem, New Hampshire ⇉ Burlington, Vermont | Franconia Notch

X
The Flume GorgeVandaag gaan we naar Franconia Notch State Park, als je de Capitolgids moet geloven is dit een erg mooi park, maar eerst nog even langs de Mall. Voor Sander een Iphone en ik zag op de valreep nog een paar hele leuke sneakers bij Macy's die ik met extra korting door middel van mijn uit de vorige vakantie gehaalde Macy's kaart kreeg. Uiteindelijk betaalde ik $44,00 in plaats van de $ 79,00 die ze eerst waren. Daarna op weg naar Franconia Notch State Park, de rit duurde ongeveer 1 uurtje, dus dat viel mee. Entree betaald voor een wandeltrail, die erg mooi was. De Flume Gorge is een waterval en door middel van een boardwalk loop je langs en over de waterval; het was best spectaculair. Het weer was niet zo mooi, erg grijs maar het was toch goed te zien. Al met al hebben we zo'n anderhalf uur over de trail gedaan, het was vermoeiend want we moesten klimmen en dalen en dat zijn we niet meer zo gewend. Eigenlijk wilden we wel iets eten maar de cafetaria had niets bijzonders. Ik heb nog een kop koffie genomen, maar Ron zag niets lekkers. Nog wel twee zakjes lekkere dressing meegenomen die waren bedoeld voor bij een salade. Hierna zijn we naar ons hotel in Burlington gereden, wat nog twee en een half uur zou duren. Het was wel een prachtige weg en er stak ook nog een moose over, dus dat was even schrikken. Ons hotel was snel gevonden en we hadden inmiddels wel trek gekregen, dus zijn we downtown Burlington gegaan. Burlington is een studentenstad, dus gezellig! We zagen een leuke tent, de Brewpub, dus zijn we daar gaan eten. Ron wilde fish and chips eten, maar helaas was de fish op, dus heeft hij een hamburger genomen en ik had gegrilde zalm met broccoli. Het smaakte goed, want we hadden behoorlijke honger en het was ook niet duur. Het was weer een leuke dag. Nu nog de administratie, al met al zijn we daar wel een tijdje mee bezig, hotels voor de komende dagen zoeken, reserveringen maken en of annuleren, foto's veilig stellen, en dit verslag bijwerken.

Hotel: La Quinta Burlington

09-10-2007 Burlington , Vermont | Food excursies

X
Wijn uit een kipWe beginnen het te voelen, de benen willen niet meer zo als dat we zouden willen. Vandaag staat de Shelburne farm ondermeer op het programma. Ligt maar 5 mijl of zo vanaf ons hotel. Daar aangekomen moesten we al 6 dollar entree betalen, nou, dat moet dan maar. We werden in een kar achter een tractor geladen en werden wat verder op gedumpt bij de Barn, tevens kaasmakerij. Ze schijnen beroemd te zijn om de cheddar die ze hier maken. Er was bar weinig te zien. Je zag een groot vat waarin melk werd geroerd en verder stonden er een paar heren in witte jassen interessant te doen. That was all. Verder was er nog een farm met dieren. Bleek meer een soort kinderboerderij te zijn. Je kon er eieren rapen, varkens en geitjes aaien, en als klap op de vuurpijl ook nog eens koeien melken. Bou stond al te trappelen, maar de kleuters waren haar voor, ze kwam helaas niet aan bod.
Het was er overigens wel heel mooi, een prachtig landschap. Vlakbij was er nog een boomgaard waar je appels kon plukken en er werd apple cider gemaakt. Daar even halt gemaakt en een paar appeltjes voor de dorst gekocht. Op naar de volgende attractie, de Champlain chocolate factory. Dit was wel interessant, de dame die het verhaal deed was onderhoudend en vertelde leuk over de historie van haar bedrijf, en bovendien was de chocola lekker.
De Ben & Jerry factory was de volgende halte. Het was daar totaal anders als dat we verwacht hadden. Het leek wel een kermisattractie. Reuze druk, touringcars reden af en aan, en bij het loket bleek dat de wachttijd voor de volgende tour 40 minuten was, en het was ook nog eens 3 dollar p.p. Maar ja nu wij er eenmaal waren...helaas, dat wachten werd niet beloond.We werden naar een theatertje geleid waar een filmpje over de historie werd vertoond. Op zich wel aardig, maar daar hoef je niet voor naar Waterbury Vermont, vervolgens naar een productieruimte, eigenlijk zag je alleen maar ijsbekers op een lopende band rond gaan. Eerst leeg en op een gegeven ogenblik waren ze gevuld. De spanning werd naar een hoogtepunt gevoerd, we kregen allemaal een heuse bol ijs. Er waren er nog een paar extra, dus Bou had er 2.
Genoeg foodexcursies, dus werd het shoppen geblazen. In het centrum had we al een mini Mall ontdekt, Abercrombie was aanwezig. Daar lag een grote stapel reduced priced polo's, gauw onze slag geslagen. Ondertussen begon de maag te rommelen, we waren vergeten te lunchen en het was inmiddels toch alweer 6 uur geworden.
In Churchstreet zagen we het restauranr The Three Tomatos. Vanaf de straat kon je eigenlijk niets zien, het restaurant bevond zich in de kelder. Naar binnen gelokt door middel van de aan de straat opgehangen menukaart, werden we beneden aangenaam verrast met een modern ingerichte ruimte. Het eten was ook uitstekend. Een kip vol met rode wijn en een huisgemaakte raspberrysoda, beiden een Ceasarsalad vooraf gevolg door linguini met gerookte kip en een pizza met verse tomaten, sloten we af met cannoli, gevuld met mascarpone en pistachenootjes (die lieten we inpakken voor in het hotel, we zaten mudje vol).

Hotel: La Quinta Burlington

10-10-2007 Burlington, Vermont ⇉ New Britain, Connecticut

Na ons ontbijt de auto in onderweg naar Hartford. Nog door wat straatjes in Burlington gereden en toen zagen we de Citymarket, een hele leuke supermarkt met van alles en nog wat op gezonde en biologische basis. Boodschappen gedaan voor de lunch, Ron een sourdough sandwich met pastrami en allerlei extra's en ik een pumpernickle bagel met, hoe kan het ook anders, pepper Jack cheese en ook allerlei extra dingetjes erop. Koffie meegenomen en ik heb ook nog een pumpkinbrood gekocht, lijkt qua structuur op ontbijtkoek maar smaakt toch wel iets anders.
Van Burlington naar Hartford zou ca. twee uur rijden zijn, dus hadden we alle tijd om de Equinox Sky Drive te doen, schijnt een prachtig stukje weg van ca. 5,2 mijl te zijn. Maar eenmaal daar was het zo mistig, dat de vrouw die de kaartjes verkocht zei dat we niets zouden zien van het prachtige uitzicht. We zijn toen maar doorgereden en onderweg bij een mall heeft Ron nog een paar tangetjes gekocht en ik intussen bij Hallmarkwinkel een leuke kaart.
Redelijke bijtijds in Hartford aangekomen en toen besloten om eerst hier rond te kijken en dan later naar ons hotel te gaan. Naar het centrum gereden om naar het State Capitol en het Old State House te kijken. Foto gemaakt van State Capitol met zijn gouden koepel, van het Old State House geen foto meer gemaakt, deze heeft ook een gouden koepel en het kwam er niet van om deze te fotograferen. Hartford zelf is verder niet bijzonder, we kwamen ook nog terecht in een sloppenwijk waar bijna alleen maar donkere mensen wonen. Het zag er verschrikkelijk armoedig uit en ik had medelijden met de mensen die daar moeten wonen. Aan het eind van de middag zijn we naar het Mark Twain huis gereden, maar toen we daar aankwamen konden we geen kaartjes meer kopen om aan een guided tour mee te doen. De laatste zou om half vijf zijn en dat was het net geweest. Bij de balie zagen we niemand meer en zijn toen zelf maar op onderzoek uit geweest. We konden wel bij het huis komen maar niet er in, maar dat gaf niet want het was zo al leuk genoeg, Flink wat foto's gemaakt en gefilmd en toen was het inmiddels bijna donker en toen zijn we naar ons hotel in Hartford gegaan. Tenminste dat dachten we, want toen we wilden inchecken hadden ze helemaal geen reservering voor ons staan. Het raadsel was snel opgelost want ons hotel was niet in Hartford, zoals ik dacht maar in New Britain, zo'n twintig minuten rijden van dit hotel. Ik was vanmorgen in de veronderstelling dat we in Hartford zouden slapen en heb toen automatisch het adres van Hartford ingetikt in de Neverlost.
Na een goed half uur rijden kwamen we in New Britain aan en zagen we dat er een restaurant naast zat, Famous Dave's genaamd. Nou, we hoefden in ieder geval niet de deur uit om te eten en zijn hier gaan eten. Ik nam een Ceasar salad en Ron spare ribs. Ron zijn eten smaakte wel maar mijn salade was zo ontzettend zuur, dat ik er suiker overheen moest doen om het iets lekkerder te maken. Ze kwamen nog vragen og het smaakte en toen zei ik dat het erg zuur was, toen zei ze dat ze zelf de dressing maken en dat ik misschien beter ranchdressing kon nemen, Ik zei toen dat ik Ceasarsalad wilde en niet een salade met ranchdressing, want dan had ik net zo goed de gardensalad met ranchdressing kunnen nemen. Deze hele vakantie had ik nog niet zo slecht gegeten als deze avond. We waren weer behoorlijk moe en zijn redelijk bijtijds gaan slapen.

Hotel: La Quinta New Britain

11-10-2007 New Britain, Connecticut | Gilette Castle

X
Gilette CastleVanmorgen eerst maar even contact opgenomen met de returnsclub van LQ, er was wat mis met het bijschrijven van punten. Na wat heen en weer gebel kwamen ze er nog steeds niet helemaal uit en werden we steed maar in de wacht gezet. Op een gegeven moment waren we het zat en hebben er maar een paar krachttermen tegen aan gesmeten. Dat hielp, de juf aan de telefoon wist niet hoe gauw ze van ons af moest komen, opeens zei ze dat ze de gevraagde punten onmiddelijk bij zou boeken. Na controle van ons account bleek ze dat inderdaad had gedaan. Van schrik had ze het zelfs dubbel uitgevoerd. Levert toch weer en extra gratis nacht op.
Hierna zijn we naar Gillette Castle gereden in Haddam, een vreemd bouwwerk in 1919 gebouwd door de acteur William Gillette. Het 24 kamers tellende gebouw heeft kantelen en torens en schijnt uit te puilen van de rariteiten, zoals eigengemaakte geheime slotenen meubilais op wielen en sporen. Helaas konden we niet naar binnen want het kasteel was voor het seizoen gesloten, maar de buitenkant was al zo bijzonder, dat we niet eens meer naar binnen hoefden.
Nadat we genoeg foto's hadden gemaakt en hadden gefilmd zijn we met pontje naar de overkant van de rivier gevaren en zijn we naar Dinosaur Park gereden. Daar aangekomen zagen we een bord met de mededeling dat je nogal ver moest lopen om het een en ander te zien. Daar hadden we allebei geen trek in en toen zijn we naar Wethersfield gegaan, waar mooie huizen en gebouwen uit de 18e eeuw staan. Overal stonden poppen, die met Halloween te maken hadden, een leuk gezicht. Ook was er nog een huis uit de Victoriaanse periode die in vijf jaar tijd is opgeknapt en nu was opengesteld voor het publiek. We waren echter te laat want het was inmiddels al half vijf en bovendien was de entree $ 25,00 per persoon, wat we ook nogal veel vonden. Het was een prachtig huis en we hebben dan ook weer het nodige gefilmd en gefotografeerd.
Hierna zijn we nog naar Windsor gereden, wat iets noordelijker lag, maar daar was niet veel aan. Een foto gemaakt van een mooi verlicht kerkje en toen richting hotel, want we hadden er een behoorlijke lange dag op zitten. Het was de hele dag een beetje miezerig geweest en daardoor ook vroeg donker, dus konden we ook niet heel veel meer zien. We zijn gaan eten bij de Red Lobster, die hadden we op de heenweg al zien liggen. Het was deze vakantie de eerste keer dat we er aten en tevens ook de laatste keer, want de vakantie was bijna voorbij. Ik had tilapia in a bag met groenten en Ron nam garnalenskewers en het smaakte weer als vanouds. Uiteraard vooraf ceasar salad en lekkere broodjes erbij en toen terug naar ons hotel in New Britain, CT. Het was weer een leuke en vermoeiende dag geweest.

Hotel: La Quinta New Britain

12-10-2007 New Britain, Connecticut ⇉ Elmsford, New York | Manhatten

Eerst naar Litchfield gereden, volgens de Capitool gids moet het er mooi zijn. Helaas werkt het weer niet mee. Het regent, is grijs en koud. Maar ja, we mogen toch niet al teveel klagen, de eerste twee weken hebben wij ontzettend geboft. Alle warmte records schijnen overtroffen te zijn. Daarna richting Elmsford, onze laatste halteplaats. Ligt ca 25 mijl vanaf NYC, dus besluiten we vanmiddag toch nog maar even naar Manhattan te gaan. De auto bij LQ in Queens geparkeerd, weliswaar alleen voor gasten, maar 3 weken geleden toen wij wel gast waren merkten wij dat er genoeg plaats was en dat er niet gecontroleerd werd. Met de subway naar Grand Central Station en van daar af wat rond struinen. Bij de Public Library zag we opeens een drukte van jewelste. Nieuwsgierig als wij zijn mengden wij ons in de menigte. Er bleken opnamen bezig te zijn voor Sex and the City. Bou slaagde er nog in om een van de vrouwelijke sterren op de kiek te zetten. De brutalen hebben de halve wereld zullen we maar zeggen, iedeeen werd gesommeerd om door te lopen en afstand te houden, maar madam trok zich daar niets van aan en nam ehaar gemak om het tafereel te vereeuwigen."Geheel toevallig" kwamen wij in de buurt van Macy's, en die konden we natuurlijk niet links laten liggen. Een broek, een paar truitjes en een paar laarsjes waren de magere buit. Ben benieuwd of we morgen nog op stel en sprong naar de mall moeten om een extra koffer te halen. NYC is voor ons een fantastische plek om even door te brengen. We moeten er weer een tijdje op teren. Tegen acht uur kwamen we terug in Elmsford. Nog even inchecken en stoelen reserveren voor de terugvlucht, daarna was het etenstijd. Via de receptie kwamen we terecht bij de plaatselijke italiaan Tremonte genaamd. Bleek een zeer goede te zijn met zelfs echt tafellinnen en een europees aandoende kaart. Inmiddels zijn we bijna blut, dus kozen we maar voor pizza. Hij smaakte heerlijk en de bediening was erg aardig. Moe maar voldaan keerden we terug en gingen we voor ons doen vrij laat slapen. Onze laatste nacht in de USA.

Hotel: La Quinta White Plains Elmsford

13-10-2007 New York city, NY ⇉ Almere, FL

Snif snif het zit er weer op, en de zon is vandaag ook weer gaan schijnen. We vliegen om half zes en moeten ca. 3 uur van te voren aanwezig zijn, de auto terug brengen en dan nog met de airtrain naar de terminal, dus moeten we toch wel om half twee richting JFK vertrekken. De hele morgen zijn we nog bezig geweest met het volstouwen van onze koffers. Het is allemaal weer gelukt. We hoeven niet naar de Mall, wonder boven wonder past alles. Ook op het vliegveld ging alles perfect, de koffers kwamen gelukkig niet op een weegschaal terecht, was eigenlijk wel benieuwd hoe zwaar ze waren. Nog een paar uur rondgehangen op het vliegveld, wat winkeltjes gekeken en nog een glaasje van NY voor mijn verzameling gekocht, die had ik namelijk nog niet. De vlucht zou maar ruim zes uur duren dus zouden we morgen rond half zeven op Schiphol aankomen. Alweer een trip naar de USA voorbij, jammer!

14-10-2007 Almere, FL ⇉ Back Home

Was weeer een fantastische trip. Totaal maar 2800 mijl gereden, dat is wel eens meer geweest. Maine is fantastisch, zo op het eerste gezicht ruig en ongerept. Vooral de kustlijn die wij aantroffen in Acadia National Park was groots, wat een grandioze aanblik. Wij genoten van de verse lobster, voor $ 40,00 aten wij ieder een heel beest en het waren echt geen kleintjes. New England is naar onze mening toch wel veel europeser dan de andere delen van de VS die wij tot nu toe mochten bezoeken. Veel meer 'zelfstandige' middenstand, veel minder ketens, Zeer opvallend was dat er veel priussen (ik bedoel het meervoud van Prius) rondrijden in dit deel van de VS, het was misschien wel de meest voorkomende auto. Lijkt erop dat ze hier ook wat bewuster gaan worden. In Texas, waar wij een half jaar geleden waren speelde dit helaas nog niet. Daar overheersten de Pick-ups en SUV's.
Van New Hampshire hebben wij ook zeer genoten. Hier ging het vooral om de vergezichten met die schitterende kleurenpracht van de invallende herfst. Het leek wel of de natuur een goede imitatie pleegde van hetgeen Bob Ross creeert.
Vermont is het echte platte land. De boertjes van buuten zouden hier niet misstaan.

© 2024 USA Vacations realisatie: Titana Automatisering